15 jarig jubileum

Op 29 september was het 15 jaar geleden dat we ons yogacentrum aan de Heemraadssingel officieel openden.
Na een aantal jaar in het zakenleven te hebben gewerkt, besloten Agastya en ik dat het tijd was om weer een mooie plek in Rotterdam te zoeken voor een yogaschool.
We hadden eerder (van 1985 tot 1994 ) een mooi yogacentrum gehad in hartje Rotterdam. Sinds 1994 werden de lessen en opleidingen voortgezet aan de Bergsingel waar onze trouwe medewerkster Saskia Jonker (Mataji) een centrum had geopend in haar eigen huis.

Bij toeval, zoals dat heet, zagen we een aankondiging “te huur” op de Heemraadssingel en we besloten te informeren en zo begon het avontuur.
Want een avontuur werd het! In die 15 jaar die we nu op de Heemraadssingel zitten is er veel gebeurd, er is veel veranderd en er is veel hetzelfde gebleven.

Toen Agastya met yogalessen begon in 1983 was er nog weinig op dit gebied te vinden. Inmiddels is yoga zeer populair. De centra, studio’s en opleidingen zijn enorm toegenomen.

In 1984 ging ik zelf op yogales bij Agastya. Toen begon mijn eigen yogareis waardoor mijn leven in het teken van de Integrale Yoga van Sri Aurobindo en de Moeder zou komen te staan.
Anno 2021 staat het dat nog steeds, ik kan wel zeggen meer dan ooit.
Waar ik vroeger reguliere yogalessen gaf, zijn de opleidingen tot docent Integrale Yoga, de specialisaties en de Meesteropleidingen nu een dagtaak geworden.

Vanaf dag één draaide alles in dit centrum om het geestelijke, maar omdat wij dit altijd met Rotterdamse nuchterheid hebben gebracht, vonden velen hier een thuis.
Het centrum was en is een plek om yoga te beoefenen, zowel voor mensen die komen om lichaam en geest te ontspannen als voor de zoekers naar het innerlijke pad.
Ik hoor vaak dat juist voor die laatste groep dit centrum een plek is die ze nergens anders hebben kunnen vinden.
Zij die zoeken naar een ander jezelf dan de uiterlijke persoonlijkheid, komen er hier achter dat een ander jezelf, veel meer de moeite waard is dan ze dachten. Dat er een verborgen betekenis is achter alles in het leven, een andere kijk op het leven, een andere visie op yoga in het leven.

Door de jaren heen ben ik steeds meer de originele teksten van Sri Aurobindo en de Moeder gaan bestuderen. Het bestuderen en bespreken van deze teksten vormt inmiddels de basis van de vervolgopleidingen en de Meesteropleidingen.
Maar met boeken alleen kom je er niet. Op het pad van deze yoga, net als bij iedere andere yogavorm, moet de docent ook leerling zijn. Oefenen, ervaren, experimenteren, studeren, het is allemaal van groot belang.

Iedere wijze leraar weet dat je het meeste leert van onderwijzen.
Wat je zelf niet hebt ervaren kun je ook niet herkennen of aanwijzen bij de ander.
Agastya zei vaak: het yogacentrum is er voor jullie allemaal om te groeien.
Niet alleen voor de mensen die wekelijks een les komen volgen, niet alleen voor de deelnemers aan de opleidingen, maar ook voor alle yogadocenten die hun lessen hier geven.

Het centrum is een ontmoetingsplaats geworden voor zoekenden en werkers op het innerlijk pad. Hier vinden zij richting in de innerlijke ervaringen, hier ontmoeten ze gelijkgestemden, hier groeien ze in inzicht en ervaring.
Zo vaak hoor ik mensen zeggen: “ik ben zo blij dat ik hier met iemand over kan praten”, of “er is me vandaag weer veel duidelijk geworden.”

Met ons team aan docenten groeien we steeds meer naar een eenheid in diversiteit. We zijn allemaal anders, hebben allemaal een andere aanleg of specialiteit die we kunnen ontwikkelen. En toch leven we allemaal – in welke mate dan ook – voor en door deze yoga.
Ik zie steeds meer dat ieder op de eigen manier er een doel van het leven in gaat zien, een hulp en een kracht, een geluk en vreugde om te bestaan, te werken, samen te werken en te groeien in bewustzijn.

Verder, altijd maar verder.
Op naar de toekomst!

September 2021
Lopamudra

/door

Muziek en persoonlijke groei

20 jaar geleden begon ik de yogalessen van mijn vrouw Erika Noorman te volgen. Ik was toen nog erg bezig met het ‘goed’ te doen en dat hele uur maar door te komen.
De jaren daarna merkte ik dat hoe langer ik yoga deed hoe meer ik mijn gedachten tijdens een yogales opmerkte. Dat waren overigens niet zulke positieve gedachten: Pffft wat is dit zwaar! Is het nog niet afgelopen? Zie je wel, yoga is niks voor mij. Ik kan er niks van en anderen wel. Ik ben echt de slechtste van de klas… Enzovoort. Misschien herken je hier een paar gedachten van.
Er waren zelfs momenten dat ik op de helft van de les de klas uit liep omdat ik het niet meer vol kon houden. Dat kwam niet door fysieke onmogelijkheden, maar door mijn negatieve gedachten.

Men zegt wel eens dat yoga pas begint op het moment dat je de mat afstapt en dat is voor mij helemaal waar. Op de yogamat werden mijn gedachten werkelijk uitvergroot en werd mij meer duidelijk hoe ik over mijzelf en situaties in het dagelijks leven dacht.
Later in het proces leerde ik mijzelf meer te ontspannen in de houdingen en wat ik merkte is dat na ongeveer 20/25 minuten ik ‘meer in mijn lichaam’ kwam, mijn hart meer open ging en dat muziek mij daarbij hielp. Tijdens de ontspanning naar het eind van de les toe (begeleid door meditatieve muziek) kwamen bij mij de tranen. Ik kon (en kan nog steeds) werkelijk verdrietig zijn om hoe ik over mijzelf dacht en die tranen gaven ‘lucht’ aan die gedachten: er kwam ruimte voor positieve gedachten en mildheid naar mijzelf.

Als ik daarna thuis of in de auto naar diezelfde yoga- en meditatiemuziek luisterde was dat verankerd aan het moment in de yogaschool en voelde ik weer dat mijn hart zich opende voor mijzelf en naar anderen. De muziek gaf mij kracht en positiviteit. Het bracht mij ook terug naar de wil om mijzelf beter te leren kennen.

Als ik yoga- en meditatiemuziek componeer ben ik steeds opzoek naar datzelfde gevoel: zachtheid, hart openend en rustgevend en dat is precies wat ik de mensen met mijn muziek graag wil geven. Mijn muziek helpt je om je hart te openen, dieper inzicht te verkrijgen maar je kunt er ook gewoon onbezorgd van muziek genieten.

Je kunt naar mijn nieuwste album Daivavani luisteren op Spotify en alle andere digitale muziekplatformen. Hopelijk kan mijn muziek een bijdrage leveren in jouw persoonlijke ontwikkeling.

Klik hier om naar Spotify te gaan.

Of bezoek mijn website: www.fredwestra.com

Fred Westra is componist en producer van yoga en meditatie muziek. Zijn muziek wordt door Integrale Yoga Nederland gebruikt voor lessen en meditaties op de Communitypagina.

/door

27 november 2020

Vandaag 27 november 2020 is het 8 jaar geleden dat mijn leraar en geliefde zijn lichaam verliet om naar de hoogste heer te reizen.
Bijzonder hoeveel mensen een hartje sturen of iets anders op deze dag.
Ik ervaar op deze dag geen verdriet meer, maar dankbaarheid en vreugde.
Dankbaar voor het yogacentrum dat nog altijd haar licht verspreidt.
Dankbaar voor het mooie team dat met elkaar de Integrale Yoga gestalte geeft.
Dankbaar dat we onze weg mogen gaan, de weg van de Integrale Yoga, die zo’n bijzondere plaats inneemt tussen de traditionele yogavormen.
De vreugde te mogen leven en werken voor dit ideaal, te weten dat het (vaak onzichtbaar) haar werk doet en dwars door alles heen te proberen standvastig in het Licht te blijven.
Zo is iedere seconde van het leven de moeite waard.

Op deze dag publiceren we één van de mooie columns die Agastya heeft geschreven.

Lopamudra


Column van Agastya

De mens van nu is op zoek naar een land dat begint waar de wegen ophouden.
Een land dat je meeneemt in het ritme van zijn stilte, een stilte die zich overal uitstrekt en begint te trillen en die trilling begint te zingen.
Wijds en rustig is dat en oneindig teer als de tederheid van de wereld die aanstaande is voor de kinderen van deze tijd.
Dit is de tijd van het grote avontuur maar ongeschikt voor de mens die door zijn hoge karpersprongen het verschil niet meer ziet en met een plechtig gezicht alles in de war stuurt.
Ach, hij voelt af en toe dat hij kan stromen maar hij moet dan ophouden mens te zijn zodat hij een andere wereld kan betreden en deze met goden kan delen.
Het kind van de toekomst wacht, wacht op het uur van het ware leven, het levende leven in een wereld van waarheid. Het leven beminnend, overal bij kunnend, overal voelen, overal zien, zoveel je maar wilt.
De liefde liefhebbend zonder perken en afstand, herboren worden wanneer je maar wilt en ieder ogenblik vullen met een totaliteit van Zijn.
Hij zal de hemel met zijn handen aanraken en de aarde maken naar het beeld van zijn ziel.
Hij zal het licht gestalte geven in een lichaam.

From Agastya with Love

/door

Yogales geven tijdens Corona

We zijn deze tijd allemaal nogal wat uitdagingen tegen gekomen en één daarvan was het online yogales geven.
Zelf was ik bloednerveus, dat mag je best weten. En al de techniek die erbij kwam kijken maakte me in het begin behoorlijk overprikkeld. Ook vond ik het best eng om op maandagavond zo moederziel alleen in het pand te zijn. Maaar gelukkig had mijn man inmiddels ook wel wat behoefte aan een yogalesje, dus die ging lekker meedoen achter de camera en is sindsdien iedere maandagavond van de partij.
Mijn grootste blunders waren dat ik vergat op te nemen, of dat ik vergeten was de microfoons van de deelnemers uit te zetten, maar met vallen en opstaan lijk ik het nu redelijk onder de knie te hebben.
Nou was ik wel benieuwd hoe de andere yogadocenten, die de onlinelessen vanuit ons mooie pand aan de Heemraadssingel geven, ervaren hebben en stelde hun een paar vragen. Veel leesplezier en we zien elkaar spoedig!
Carolina

Op 15 maart viel de beslissing dat de deuren van ons yogacentrum dicht moesten. We hadden het al aan voelen komen. De oplossing waarvan we toen nog dachten dat die voor drie weken zou zijn: online lessen geven. Dan krijg je te maken met live streaming, de snelheid van je internet verbinding, van wifi naar kabel, een aparte microfoon om het geluid te verbeteren, een streaming camera om het beeld te verbeteren, een laptop die het allemaal aankan, ojee, geen netwerkingang, een hub voor de netwerkkabel. Ojee, niet meer genoeg ingangen voor de microfoon en camera, nog een hub voor de andere randapparatuur. Slechte belichting, hier een lamp, daar een lamp. Welke setting is het beste qua licht? De camera heeft ineens moeite met scherp stellen. De microfoon deed het perfect maar gaat ineens rondzingen.
Ofwel, als je mij vraagt, wat heeft je de laatste maanden het meest bezig gehouden, dan is het de techniek. Soms lijkt het wel of er achter iedere oplossing een nieuw probleem tevoorschijn komt.
Met dank aan Tony die we maar een belletje hoefden te geven en hij stond voor ons klaar, Jacqueline die vele uren stak in de juiste belichting en instructiefilmpjes voor de docenten, is het toch allemaal best goed gekomen.
De reacties van onze leerlingen zijn zo fijn, dat het gedoe eromheen snel vergeten wordt. Want hoe de toekomst er ook uit gaat zien, de online lessen zijn een blijvertje.
Soerya

Toen ik net hoorde dat we online lessen gingen geven reageerde ik helemaal niet. Ik had niet gedacht dat ik dat ging doen. Ik zag het helemaal niet voor me, ik sloeg een beetje dicht. Een maand later realiseerde ik me dat ik dat ook moest gaan doen, jawel een maand later, want het  ging nog wel even duren. Ik vond het verschrikkelijk. Totaal onwennig stond ik daar en ik merkte in de lessen dat ik buiten adem raakte omdat ik zo “mijn best” stond te doen. De eerste lessen konden dan ook niet op de Communitypagina, want je hoorde duidelijk dat ik buiten adem was.
Nu gaat het online lesgeven iets beter maar ik vind het nog steeds niet toppie. Het is wel super dat bijvoorbeeld een leerling uit Zeeland mee kan doen, er zijn absoluut voordelen in het online lesgeven. Dat de mensen thuis yoga kunnen doen in hun eigen sfeer zonder dat ze de deur uitgaan, geweldig! Dat is absoluut zo.
Yes. Heel geweldig!
Toen kwam de verlossing voor mijn zaterdaglessen: We gingen lesgeven in de tuin!!!  Heerlijk! Goed om de mensen weer te ontvangen en iedereen was heel blij. De uitdagingen in de tuin zijn de kraaien, die maken een keihard kakakaka geluid, soms vooral tijdens de meditatie en dan non stop, maar de mensen genieten vooral van de mooie tuin en de vrede en de rust van het buiten zijn en het samen zijn.
Miranda

Ik was positief verrast door het online lesgeven. Ik vind het vooral prettig dat er voor en na de les de mogelijkheid is om even met de leerlingen te praten. Ook voel ik tijdens de les goed de verbinding met de leerlingen: alsof ze er ook echt bij zijn. Ik was daarom ook niet nerveus voor de les. Het voelde heel natuurlijk aan.
Mijn grootste blooper was dat tijdens de les de desinfectiespray nog in beeld stond.
Ik ben heel blij dat ik met de tuinlessen de leerlingen echt weer “fysiek” kan zien. Ook komen er leerlingen die we een tijdje niet gezien hebben omdat ze geen online lessen volgden en het voelt als warme reünie. Wat ik vooral heerlijk vind aan de tuinlessen, is het in de natuur zijn. De wind langs je huid, de geluiden (afgezien de bouwvakgeluiden) en de heerlijke geur van de buitenlucht. Je hoeft alleen maar te zitten met je ogen dicht en je ervaart direct de eenheid met alles om je heen. Heel fijn. Nu maar hopen op een heerlijke mooie zomer!
Mirjam

Het online lesgeven was aan het begin vooral heel intens. Het contact met de leerlingen is anders, er gaan allerlei gedachten door mij heen van alles waar ik rekening mee moeten houden: is er voldoende licht, ben ik duidelijk in beeld, kan iedereen de oefening goed zien als ik die voordoe, kan iedereen mij goed verstaan, heb ik wel op ‘record’ geklikt, is er niet te veel omgevingsgeluid dat stoort?
De deelnemers heb ik toch liever voor me zitten, veel rustiger en het contact is directer. Dan hoef ik niet zo mijn best te doen, dan gaat het vanzelf.
Ik was blij om bij de tuinlessen iedereen weer te zien en alle techniek los te kunnen laten en ‘gewoon’ les te kunnen geven. De grote plus van de tuin is de frisse lucht en de geluiden van de vogels, de wind door de bomen.
Hoop dat iedereen nog een tuinles kan ervaren deze zomer!
Lisette

Voor mij waren de eerste weken het online lesgeven heel vreemd en onwennig.
Ik ervaar het online lesgeven nog steeds als een uitdaging, ik ben inmiddels wat minder gespannen maar ik mis de interactie met de leerlingen.
Mijn grootste uitdaging?  Tsja, de techniek is voor mij de grootste uitdaging … gelukkig is er hulp nabij en ik ben erg dankbaar!
Bij aanvang van de lessen ben ik wel nerveus, maar eenmaal begonnen vooral gefocust, geconcentreerd en afgestemd.
Ik voelde mij niet direct als een vis in het water, meer als een vis op het droge.
Het leukste aan het online lesgeven vind ik het contact met de leerlingen voor en na de les en de positieve reacties.
Pascale

Toen ik hoorde dat we online lessen gingen geven, maakte mijn regisseurshart een sprongetje. Ik had eerder al een studiolamp gekocht, maar had deze nog nooit ‘voor het echie’ gebruikt.
Ik vond het heel leuk om me bezig te houden met een mooie setting, goede belichting etc.  om een zo’n goed mogelijke kwaliteit video te creëren.
Dat was nog niet zo gemakkelijk…
Door het streamen bleek de beeldkwaliteit niet zo goed te zijn en het was soms echt moeilijk te achterhalen waardoor beeld en/of geluid niet optimaal waren en hoe we dit konden verbeteren. Ik heb er wel veel van geleerd!
Eerder had ik al video’s opgenomen met yoga oefeningen en meditaties voor de Facebook-pagina van Integrale Zwangerschapsyoga, dus ik was al bekend met het voor de camera staan.
Doordat ik ook regisseer wist ik goed waar ik rekening mee moest houden tijdens het opnemen, maar dat zorgde er soms ook voor dat ik met 2 petten op aan het lesgeven was; als yogadocent en als regisseur.
Dat maakte het soms lastiger om puur yogadocent te zijn en de diepte in te gaan.
Online lesgeven is een heel fijn alternatief om in contact te blijven met je leerlingen.
Wat heel bijzonder is; ik geef zwangerschaps-yoga en ik had bijna iedere week wel nieuwe leerlingen. In het begin heb je nog leerlingen die voor Corona ook bij je op les kwamen, maar op een gegeven moment zijn de meesten bevallen en krijg je nieuwe zwangeren die je alleen online kent. Ondanks dat we nieuw zijn voor elkaar en we allemaal vanuit een andere setting deelnemen aan de les, voelt het toch alsof we samen zijn.
Je leert elkaar kennen en er ontstaat een groepsgevoel, waarbij ieder haar verhaal kwijt kan. Doordat fysieke afstand nu geen rol meer speelt, komen leerlingen uit verschillende plaatsen. Zo had ik een zwangere dame die iedere week trouw meedeed vanuit Amsterdam! Wat ook bijzonder is aan online lesgeven, je krijgt een kijkje in de wereld van je leerling. Zo kwam regelmatig het dochtertje van deze dame ook even bij mama kijken hoe het was en ons begroeten!
Desalniettemin is het heel anders dan gewoon samenzijn met elkaar.
Je praat voor een camera met allemaal lichten op je gericht en het is veel intensiever dan gewoon lesgeven.
Omdat ik veel betrokken ben geweest bij het verbeteren van de kwaliteit en bij ‘troubleshooting’ (dat helaas best vaak voorkwam), merkte ik wel dat de vreugde van het ‘gewone’ lesgeven soms wat minder werd.
Soms had ik een mooie les gegeven en dan bleek dat die helemaal niet was opgenomen! Toen ik hoorde dat we yogalessen in de tuin met leerlingen zouden gaan geven, zei ik dan ook direct ja! Hoewel ik normaal niet zo’n buitenyoga typje ben, vond ik het een verademing om even niet voor de camera te staan en me met techniek bezig te hoeven houden, maar gewoon alleen maar met yoga en de leerlingen.
Het is me heel goed bevallen; het is heerlijk om in onze mooie tuin (die nu volop bloeit) les te geven terwijl je het gekwetter van de vogels hoort…
Ook de leerlingen vinden het heel fijn om op deze manier les te krijgen!
Al met al vind ik het een hele rijke ervaring en zou ik naast het geven van gewone lessen ook zeker door willen gaan met het geven van online lessen!
Prachtig om op deze manier ‘met heel de wereld’ in verbinding te kunnen komen!
Jacqueline

 

 

 

/door

Yoga in de keuken

,

Voor de mensen die een opleiding volgen bij IYN is Ingrid Schuurhof een bekende in de keuken. (Bijna) altijd blij en met een tomeloos enthousiasme houdt ze ervan anderen te verwennen met eigen gebakken cakes en lunchgerechten. En zo ontstond in de loop van de tijd een boek met eenvoudige soepen, salades, bijgerechten en andere lekkernij.

 

Hoe ben je op het idee gekomen om dit boek te gaan schrijven?

De  leerlingen, docenten en andere bezoekers van het centrum vragen ons vaak naar de recepten die we gebruiken voor de heerlijke lunches tijdens opleidingen en workshops.  Daarom ben ik de recepten gaan uitwerken op A4 met leuke plaatjes erbij. Het recept van de soep of salade van die dag hangen we tegenwoordig op de keukendeur. Leerlingen maken daar fotootjes van en zeggen vaak tegen ons: “Hier zou een kookboek van moeten komen!” Zo is het idee om een boek te maken ontstaan.
Het in elkaar knutselen is anderhalf jaar geleden begonnen. Elke keer een gerechtje uitwerken, mooie foto’s of plaatjes erbij zoeken. Toen alles klaar was heb ik het laten zien aan mijn dochter Maaike en Anette, een docent met wie ik regelmatig naar huis fiets. Zij hebben er vanuit een ander “oogpunt” naar gekeken en hun hulp aangeboden om er een echt boek van te maken. De recepten gingen over en weer, lezen, verbeteren, nog mooiere foto’s erbij , en pas als we er alle drie een duim omhoog voor gaven kon er aan het volgende recept gewerkt worden. Eén ding wilde ik mij absoluut eigen houden en dat is de manier van het schrijven.
Je leest dit boek alsof ik het jou vertel. Maar oh wat viel er steeds een hoop te verbeteren. Ik bereikte een punt waarop ik dacht: ik heb hier dus even helemaal geen zin meer in. Maar toen kwam toch de kracht om het weer op te pakken en verder te gaan om er iets heel moois van te maken. Het voorwoord heb ik zeker wel 20 keer opnieuw geschreven…

Wat was je kookervaring toen je hier in de keuken aan het werk ging?

Ik kon lekker koken. Ik kom uit de hotelleriewereld, daar mocht ik vaak een handje helpen in de keuken. Ik had altijd veel vragen aan de koks, was nieuwsgierig. De keuken, koken, producten, het heeft me eigenlijk altijd al geboeid.  Dat zit niet in de familie, dus komen ze graag bij Ing eten. Wanneer we tuinfeesten geven vind ik het altijd heerlijk hier iets moois van te maken, bijvoorbeeld een mooi buffet.  En ja, de zelf gebakken taarten voor bij de koffie/thee konden natuurlijk niet ontbreken. De voorbereiding gaf mij nog het grootste plezier.

Ben je anders gaan koken sinds je in de keuken van het yogacentrum staat?

Voor ik in de keuken van het yogacentrum ging werken was ik al geïnteresseerd in producten en nieuwe recepten. Zo ging ik hier ook aan de slag. Ik kwam elke keer met nieuwe recepten van soepen die ik graag wilde maken. Shahzadi, die op dat moment de keuken runde, maakte de recepten die er in de loop van de jaren waren verzameld. En het heeft veel van haar geduld gevraagd om met mijn enthousiasme voor nieuwe recepten om te gaan. Shahzadi heeft me toen één voor één geleerd de recepten te maken die er al jaren voor zorgen dat deze keuken zo succesvol is bij de leerlingen van het yogacentrum. Pas toen ontdekte ik, je kunt wel elke keer iets anders willen, maar zo wordt hier niet gekookt.
Je houding, het bewust bezig zijn met het bereiden van het voedsel, daar schuilt de kracht in van een lekkere maaltijd. De belangrijkste ingrediënten koop je niet in de supermarkt, maar komen uit jezelf: stilte + liefde + aandacht + tijd + plezier.
Hier op het yogacentrum heb ik leren koken vanuit mijn hart.

Waarom wil je dat mensen jouw boek gaan kopen en gebruiken?

Mijn bedoeling is zeker niet om er rijk van te worden. Rijk ben ik er al van geworden, door dit boek te maken. En ja, ik heb er wel twee achterliggende gedachtes bij.
De eerste is dat ik hoop dat veel mensen dit boek gaan kopen en dat zij net zoveel plezier krijgen in  het maken van deze eenvoudige gerechten als ik. Ik hoor vaak dat mensen die echt niet van koken houden, toch aan de slag gaan met recepten van de yoga, er succes mee hebben bij de gezinsleden en zelfs bij hun visite. En dat is wat ik zo graag wil, dat we het plezier om te koken kunnen doorgeven, zoals dat we hier ook met de Integrale Yoga doen. Vandaar ook de titel: ‘Yoga in de keuken
De tweede reden waarom ik hoop dat mensen het boek gaan kopen is dat er van elk verkocht boek een deel van de opbrengst naar het yogacentrum gaat.

Yoga in de keuken, heb jij die titel zelf bedacht?

(Lacht) Oh dat was ook zo’n dingetje. Ik had een lange lijst gemaakt met titels om uit te kiezen. Toen kwam Maaike bij mij en ik zei tegen haar: “Ik weet het niet. Het is het allemaal niet, ik kom er niet uit”.  Toen zei Maaike: “Het is toch niet zo moeilijk, noem het gewoon Yoga in de keuken.” Ik was verbluft…
Daarna hebben we heel wat heen en weer geschreven en gespard met z’n drieën over de subtitel en kwam Anette  uit op: ‘eenvoudig de weg naar een heerlijke lunch’.

Hoe kunnen mensen dit boek aanschaffen?

Er is nu in een bepaalde oplage gedrukt voor de mensen die mij aan het hart liggen en een aandeel hebben gehad in de totstandkoming van dit boek.
Mensen kunnen dit boek bestellen via een intekenlijst. Zodra er voldoende geïnteresseerden zijn om een grotere oplage te bestellen ontvangt iedereen een betaallink en plaatsen wij de bestelling.
Aanmelden kan nu al op de volgende pagina: https://integraleyoganederland.nl/yoga-in-de-keuken/
En zoals gezegd gaat een deel van de opbrengst naar het yogacentrum en dat komt zeker in deze Coronatijd heel goed van pas. Dus ik hoop dat veel mensen het gaan kopen, niet alleen voor zichzelf, maar ook om anderen cadeau te doen. Het voegt iets moois toe in iedere keuken.

 

/door