Ik vind het heel fijn dat deze docentenopleiding een praktijkopleiding is. Als kapster ben ik graag aan het doen. Dus praktijk past beter bij mij dan alleen maar theorie. Dan blijft het beter hangen en kun je ook goed voelen bij jezelf.

Vanaf mijn 16e deed ik al aan yoga, maar bij De Yogaschool in Hoogvliet maakte ik voor het eerst kennis met Integrale Yoga. Toen dacht ik: JA, dit is het, nu hoef ik niet meer verder te zoeken. Al vrij snel attendeerde de docent Jacqueline Rantong mij op een open dag van de opleiding bij Integrale Yoga Rotterdam. Toen ik binnenstapte op de open dag voelde ik gelijk dat er een prettige energie hangt, dat gevoel staat me nog steeds bij. Het was zo’n gevoel van thuiskomen.

Het is heel prettig dat je op een opleidingsdag verschillende docenten krijgt en ook dat je voor de hathayoga in deel 2 een andere docent krijgt dan in deel 1, omdat je van de ene dit oppakt en van de ander weer eens dat.

Er is veel aandacht voor de werkingen van de houdingen, maar ook bijvoorbeeld voor hoe je mediteert en hoe je meditatieles kunt geven. Ik wist niet dat er zoveel manieren van mediteren waren. Je gaat er steeds dieper in en maakt zelf een hele ontwikkeling mee. Dat is zo leuk aan een praktijkopleiding, dat alles op jezelf doorwerkt en inwerkt.

De verhouding tussen de verschillende lessen is heel goed. Zo is er ruim tijd voor de hatha yoga, zodat je vragen kunt stellen en rustig alle houdingen kunt doornemen en oefenen.

De lessen van Lopamudra vind ik echt heel interessant. Eerst ‘s ochtends de theorie/yogafilosofie. Later in de middag de lessen voor innerlijke ontwikkeling. Dat vind ik zo’n waardevolle les. Ik wist van tevoren natuurlijk niet wat ik me daarbij voor moest stellen. Heel fijn dat die erbij zit!

Ik heb geleerd dat je Integrale Yoga echt toe kunt passen op het leven, buiten het centrum. Het houdt me positiever en ik kan beter mijn energie bij me houden.

Wekelijks geef ik drie yogalessen in Hoogvliet, maar pas het ook toe in de gesprekken met bijvoorbeeld mijn kappersklanten. Regelmatig vragen ze me om advies. Ze vinden het fijn om met me te praten. Door me af te stemmen komt er een ingeving van wat ik kan vertellen en dat helpt hun kennelijk. Dat komt echt wel door de yoga.

Claudia, 43 jaar
Yogadocent bij
Claudia’s Haar en Yoga in Hoogvliet

De eerste keer dat ik binnenkwam in de hatha yogales was het eerste wat ik dacht “waar is de spiegel?” ha ha
Ik vond het allemaal veel te traag gaan. We moesten na iedere oefening navoelen en dat vond ik echt helemaal niet chill, heel erg saai en zo, maar gaandeweg besefte ik dat het daar juist om gaat, dat het navoelen mega waardevol is.

Als ik nu in de sportschool een yogalesje volg, dan vind ik het allemaal echt veel te snel gaan. Maar ik moest daar echt even in groeien.
Doordat ik meer ging voelen, begon ik ook te merken dat ik mijn lichaam alsmaar aan het overbelasten was met andere vormen van yoga en sporten. Ik had heel vaak pijn, maar ik dacht dat dat normaal was. De lessen hier hebben me geleerd dat je lichaam grenzen heeft en dat je daar ook vóór kunt blijven. Ik dacht dat ik heel veel lichaamsbewustzijn had, en dat heb ik ook, maar dat stukje van je grenzen voelen en daarnaar leren luisteren, dat heb ik hier echt in de eerste maanden geleerd.

De filosofielessen vond ik heel interessant. Ik was al wel langer bezig met dit soort teksten te lezen, dus de vorm, ingewikkelde zinnen, dat ligt mij sowieso. Maar ik vond het vooral fijn om er nu samen over te filosoferen, erover te praten en dan je eigen ervaringen daarin te verwerken, dan gaat het meer leven.
Het was leuk om kennis te maken met Sri Aurobindo. Ik was zelf helemaal fan van Krishnamurti en hier kwam alles samen.

Mediteren deed ik ook al, maar door erover te praten in deze lessen kwam ik erachter dat ik meer uiterlijk mediteerde, dan dat ik echt naar de stilte en de ervaring ging. Dus de hele begeleiding die we kregen in de meditatieles was heel fijn. Ik vond het ook wel moeilijk en wist niet dat er zoveel manieren van mediteren waren.

Wat ik heel fijn vond was dat het wat betreft het lesgeven niet vaststaat hoe je iets moet doen, dat het vooral gaat om leren wat jij́ voelt en dat je dat goed kan overbrengen. Het was niet zozeer van je moet zo en zo lesgeven. Dat had ik eigenlijk verwacht, dat we meer didactiek zouden krijgen. Maar ik heb echt geleerd dat lesgeven werkt vanuit je eigen rust. En als je het vanuit jezelf doet, vanuit wat jij voelt en je dat vertelt, op die manier guide, dat dat genoeg is. Dat dat heel waardevol is. En dat het er niet om gaat hoe het eruit ziet of dat je het precies volgens regels doet.

 

De term ONTWAKEN wordt vaak gebruikt in yogische geschriften. In 2014 verscheen de film AWAKE over het leven van Paramahansa Yoganada, een yogi uit de vorige eeuw die een groot deel van zijn leven in Amerika doorbracht om het materialistische Westen bewust te maken van de innerlijke realiteit.
Maar wat wordt er bedoeld met ONTWAKEN?

De oude yogi’s vertelden het ons: je slaapt!
Denk je dat je wakker bent?

Bijna ieder mens kent wel het gevoel dat hij of zij zich afvraagt, heb ik dit of dat nou gedroomd of is het werkelijk gebeurd?
Dit eenvoudige feit geeft al aan hoe we in verschillende staten van bewustzijn tegelijk kunnen verkeren.
Veel gevoelige mensen hebben er last van dat de stemming van een nare droom de hele dag bij hen kan blijven, net als de sfeer van een moeilijk gesprek.
Maar ook de ontspanning van een mooie vakantie, de liefde van een vriend of vriendin die ons bezoekt, een warme welkom, mooie muziek kan ons in een sfeer brengen die langer bij ons blijft.
Als yogaleerlingen een mooie meditatie hebben gehad hoor je hen vaak zeggen: “het is nog zoveel dagen bij me gebleven”.
Of ze vragen: hoe kan ik dit vasthouden?

Waarom zeggen yogi’s dat we slapen als we toch zeker onze ogen open hebben?
Hoe dat, als we horen wat iemand vertelt? Hoe kan dat, als we onze aandacht bij ons dagelijks werk hebben?

Het is eigenlijk heel eenvoudig.
In yoga onderscheiden we innerlijk bewustzijn en uiterlijk bewustzijn.
Als kinderen geboren worden leven ze in hun innerlijk bewustzijn.
Het uiterlijk bewustzijn moet nog komen. Ze hebben een fysiek lichaam gekregen van hun ouders, dit lichaam moet nog groeien en gaan werken.
De zintuigen moeten zich nog gaan ontwikkelen, ze zien niet wat wij als volwassenen zien.
Toch weet iedereen die wel eens een baby heeft vastgehouden dat ze wel zien, ze kijken bijvoorbeeld boven je hoofd en gaan lachen of worden rustig.
Dan begint het leven, ze gaan spelen en ontmoeten andere kinderen en volwassenen, er ontstaan indrukken. Ze leren van ik en jij, van fijn en niet fijn. Er ontstaat verlangen en tegenzin, er ontstaat een denkvermogen waarin indrukken kunnen worden bewaard.
Er komen woorden voor dingen, er ontstaat een denkvermogen, het groeit van concreet naar abstract, ontwikkelt zich, breidt zich uit.
Alle aandacht wordt naar buiten getrokken, het innerlijke wordt “vergeten”, het verdwijnt “achter de sluier”.

Ziehier de drie jasjes die onze ziel gekregen heeft: een fysiek lichaam, een vitaal of energie- en gevoelslichaam, een mentaal of  denklichaam.
In deze “jasjes”, in deze lichamen functioneert de aardse mens.
Waar is de ziel gebleven?

Die is er ook, alleen “verborgen”, zoals men dat zegt.
Naarmate we opgroeiden van kind tot jong volwassenen, werden de aardse “jasjes” dikker, ze ontwikkelden zich, en we functioneren erin.
Dat moet natuurlijk ook, het leven op aarde is lastig zonder denkvermogen en onmogelijk zonder fysiek lichaam.
We functioneren in ons oppervlakte bewustzijn, we hebben een uiterlijk bewustzijn ontwikkeld.
Wat is dan innerlijk bewustzijn?

Yoga is de weg naar ons innerlijk bewustzijn.
Het bewustzijn van ons geestelijk zelf, onze ziel.
Er zijn een aantal stadia die je doorloopt op deze ontdekkingsreis van je zelf, die begint in de innerlijke stilte.
Zonder innerlijke stilte is er geen yoga.

En degenen die het geprobeerd hebben weten dat het een hele klus is om die innerlijke stilte te bereiken. Er zijn vele oefeningen voor die ook in het Westen steeds meer bekend worden. Niet iedereen zal die dringende behoefte ervaren tot het ontdekken van iets dat men mist, maar waarvan men nog niet weet wat het is. Maar degenen die dit verlangen kennen gaan zoeken en mogelijk komen ze uit bij meditatie.

Meditatie begint met het tot rust brengen van lichaamsgewaarwordingen, gevoelens en gedachten om het bewustzijn in een stilte te laten.
Het is fijn als je iemand vindt die je hier kan brengen en die ook weet hoe je verder kunt gaan.
Want het eindigt niet met stilte, het is pas het begin.

In het begin dreigt stilte vaak over te gaan in slaap. Er kunnen droombeelden verschijnen of men valt echt in een onbewuste slaap, er is “niets”.
Maar naarmate men meer oefent en vordert zal men zien dat in die stilte een uitzonderlijke helderheid kan ontstaan, een bewustheid.
En de stilte ontvouwt zich, het openbaart van alles, afhankelijk van de persoon en het punt van ontwikkeling. Je kunt zomaar een antwoord krijgen op iets waar je mee worstelde, een inzicht, een ingeving, een oplossing.

Men kan liefde en zachtheid, vrede en geluk ervaren die niet ontstaan door de gedachte aan een geliefde, maar die zich zomaar aan je voordoen, van binnenuit. Er kan zich van alles openbaren in die innerlijke stilte.
Stilte is het begin van meditatie.  Meditatie leidt tot het ontwaken van het innerlijk bewustzijn, het ontwaken tot je ware zelf.

Yoga is het proces van “herinneren”, van het scheuren van de sluier, zodat de innerlijke werkelijkheid ervaren kan worden.
De ziel ontwaakt, men wordt voor de tweede keer geboren.

Lopamudra