De eerste keer dat ik binnenkwam in de hatha yogales was het eerste wat ik dacht “waar is de spiegel?” ha ha
Ik vond het allemaal veel te traag gaan. We moesten na iedere oefening navoelen en dat vond ik echt helemaal niet chill, heel erg saai en zo, maar gaandeweg besefte ik dat het daar juist om gaat, dat het navoelen mega waardevol is.
Als ik nu in de sportschool een yogalesje volg, dan vind ik het allemaal echt veel te snel gaan. Maar ik moest daar echt even in groeien.
Doordat ik meer ging voelen, begon ik ook te merken dat ik mijn lichaam alsmaar aan het overbelasten was met andere vormen van yoga en sporten. Ik had heel vaak pijn, maar ik dacht dat dat normaal was. De lessen hier hebben me geleerd dat je lichaam grenzen heeft en dat je daar ook vóór kunt blijven. Ik dacht dat ik heel veel lichaamsbewustzijn had, en dat heb ik ook, maar dat stukje van je grenzen voelen en daarnaar leren luisteren, dat heb ik hier echt in de eerste maanden geleerd.
De filosofielessen vond ik heel interessant. Ik was al wel langer bezig met dit soort teksten te lezen, dus de vorm, ingewikkelde zinnen, dat ligt mij sowieso. Maar ik vond het vooral fijn om er nu samen over te filosoferen, erover te praten en dan je eigen ervaringen daarin te verwerken, dan gaat het meer leven.
Het was leuk om kennis te maken met Sri Aurobindo. Ik was zelf helemaal fan van Krishnamurti en hier kwam alles samen.
Mediteren deed ik ook al, maar door erover te praten in deze lessen kwam ik erachter dat ik meer uiterlijk mediteerde, dan dat ik echt naar de stilte en de ervaring ging. Dus de hele begeleiding die we kregen in de meditatieles was heel fijn. Ik vond het ook wel moeilijk en wist niet dat er zoveel manieren van mediteren waren.
Wat ik heel fijn vond was dat het wat betreft het lesgeven niet vaststaat hoe je iets moet doen, dat het vooral gaat om leren wat jij́ voelt en dat je dat goed kan overbrengen. Het was niet zozeer van je moet zo en zo lesgeven. Dat had ik eigenlijk verwacht, dat we meer didactiek zouden krijgen. Maar ik heb echt geleerd dat lesgeven werkt vanuit je eigen rust. En als je het vanuit jezelf doet, vanuit wat jij voelt en je dat vertelt, op die manier guide, dat dat genoeg is. Dat dat heel waardevol is. En dat het er niet om gaat hoe het eruit ziet of dat je het precies volgens regels doet.
