27 november 2019. Vandaag zeven jaar geleden stond de tijd even stil op dit yogacentrum.
Agastya, onze leraar, oprichter en mijn Geliefde verliet zijn aardse lichaam.
Sindsdien was november een beladen maand die maar liever niet op de kalender moest verschijnen.
Maar dit jaar is het niet het verdriet en het gemis dat overheerst. Er is ruimte voor dankbaarheid, voor vreugde, voor moed en kracht, voor vertrouwen in de toekomst.
Dankbaarheid om iemand gekend te hebben die mijn leven en dat van vele anderen in het teken van yoga, van geestelijke ontwikkeling en bewustwording heeft gebracht.
Vreugde om iedere dag daarin te mogen en kunnen leven.
Moed en kracht, om in het leven te staan en te leren moeilijkheden te overstijgen.
Vertrouwen in de toekomst, in de innerlijke leiding, de zekerheid dat dat wat moet komen zal komen.

Met het naderen van deze dag, zijn er geregeld momenten waarop ik even door zijn ogen kijk naar het centrum zoals het vandaag de dag is en me afvraag:
Hoe zou hij vinden dat….
…we de opleidingen naar een hoger niveau hebben gebracht met officiële examens.
Hij zou het hoofdschuddend hebben aangezien, maar oh, wat zou hij trots zijn op het nieuwe lesmateriaal en op het opleidingsteam dat onophoudelijk werkt aan het verbeteren van de opleidingen.
…dat we afgelopen zaterdag in de opleiding een mantrales hadden. Een grote kring met mensen die allemaal meezongen met de Gayatri mantra van Sri Aurobindo. De verbondenheid was groot en de uitwerking op lichaam en geest bijzonder.
En na afloop dacht ik, Agastya zou gezegd hebben: “Een mantrales, asjeblieft doe me een lol, zeg, je kunt net zo goed Coca Cola reciteren.”
Maar oh, wat zou hij trots zijn dat zeven jaar na dato nog steeds zoveel lieve mensen de weg naar het centrum weten te vinden.
En op het pand dat medewerkers en leerlingen zo mooi hebben opgeknapt.
En iedere keer als ik een nieuw Integrale Yoga Magazine in mijn handen heb denk ik: “Agastya zou het gewoonweg niet aangekund hebben, zo mooi als hij dit zou vinden.”

Agastya was een onconventionele leraar, een rebel kun je gerust zeggen.
Misschien zou hij het goed hebben kunnen vinden met die andere rebel: Sri Aurobindo.
“Weg met de gepaste eerbied voor het verleden”, zou Sri Aurobindo schrijven, en daar kon Agastya zich goed in vinden!
Niks geen gebaande wegen volgen. Experimenteren! Hij zou van het begin af aan experimenteren en heeft het heel zijn leven gedaan. Zijn omschrijving van meesterschap was: “als je valt , sta weer op en vervolg je weg zonder van slag te zijn.”

De afgelopen jaren waren soms zwaar. Dikwijls voelde ik me een goudzoeker op zoek naar miniscule stukjes goud in de aardse modder. En ik heb mezelf de kunst eigen moeten maken niet te verdrinken in de modder, maar het goud veilig te stellen!
En afgaande op de talloze zelfoverstijgende ervaringen van de vele mensen die ons centrum bezoeken, durf ik te geloven dat dat gelukt is.
Hiervoor wil ik mijn team heel erg bedanken: de medewerkers van het eerste uur die mij gesteund hebben bij het voortzetten van het werk en zij die de afgelopen zeven jaar op mijn pad zijn verschenen en hun harten hebben opengesteld voor mij, voor de Integrale Yoga en hun diensten hebben aangeboden aan het centrum. Maar ook de leerlingen die hun vertrouwen in ons stellen en regelmatig ons centrum aandoen om lessen bij te wonen. Zonder al deze mensen had het centrum niet kunnen blijven voortbestaan.

Voor alle betrokkenen wil ik graag afsluiten met woorden van Agastya zelf. Af en toe schreef hij een klein stukje dat destijds werd gepubliceerd op onze website als column.

In liefdevolle herinnering aan Agastya, mijn Geliefde,
Lopamudra

 

“Wonderlijk is het dat de enige plek van waaruit je werkelijk zou moeten leven niet ergens anders is, maar hier in ons eigen hart. Altijd aanwezig, rustig en wachtend met een glimlach.
Het is de grootste ontdekking van mijn leven, die vlam van binnen met een warmte en een concrete kracht die neerdalend mij overrompelde en me bracht naar een land hier op aarde, zo mooi.
Het is een land zonder naam met rustige stranden en doordrongen met de grootheid van het Absolute. Daar zijn geen wegen die je moet volgen, je hoeft er alleen maar te zijn.
Een wonderlijk leven waarvan ik weet dat ik voor nooit iets anders had willen leven, dat leven in de eeuwigheid”.

From Agastya with Love