Ze woont samen met zoontje Benjamin (4) in haar yogastudio Elements Yoga in Enkhuizen. Ze heeft geen tv en hecht weinig waarde aan spullen. De trui die ze draagt is van het merk Spiritual Gangster. Nee, een gangster is ze niet bepaald, maar ze heeft wel iets rebels – Spiritual rebel – dat is op Arenda Breevaart (42) wel van toepassing.

Laat ik maar met de deur in huis vallen, hoe komt iemand die zo outgoing en werelds is op het yogapad?

Pffft, dat is een lang verhaal. Ik was vroeger een soort kliko. Ze zeiden over mij: “Als je op haar tenen gaat staan gaat haar mond open”. Na de havo ging ik naar de mts voor mode en kleding. Op die school werd heel vaak je maten opgemeten, zoveel cm voor je heupen en zoveel cm voor je taille. Ik was goed in patroon tekenen en kleding maken, maar ik was niet gelukkig en compenseerde dat met eten. Een zak drop van een pond, dat ging gewoon naar binnen. Daarna voelde ik me schuldig en misselijk.

Ik stopte met die opleiding en begon in Rotterdam aan de studie Vrijetijdskunde, dat ging over het organiseren van dingen op het gebied van vrije tijd. Als kind was ik al degene die toneelstukjes schreef en op mijn elfde organiseerde ik een playbackshow voor de hele buurt. Tijdens die studie zocht ik het geluk aan de buitenkant, ging veel dansen, vaak uit, met vrienden leuke dingen doen, ik was altijd met dat lichaam bezig. Ik probeerde wel gezond te eten, maar dat ging heel vaak mis. Ik kon gewoon niks laten staan. Als ik niks meer in huis had ging ik ’s avonds nog naar het tankstation.

Na mijn studie ging ik werken bij David Lloyd (sportschool). Ook daar kon ik me bezighouden met mijn lijf: het fit maken, sterk worden, er goed uitzien en tegelijkertijd kon ik lesgeven aan groepen mensen in o.a. Zumba, body balance, pilates. Lesgeven vond ik altijd al heel leuk. In die tijd ben ik naast mijn werk een studie voeding en diëtiek gaan doen. Tijdens de studie begon ik al mijn eigen praktijk  en ik kon dat doen in de sportschool waar ik werkte.

Mijn cliënten waren vooral vrouwen met een laag zelfbeeld, het was nooit goed genoeg. Dan kon ik ze wel weer een zoveelste dieet voorschrijven, daar zouden ze niet gelukkig van worden. Ik merkte dat ik hen niet echt kon helpen. Je valt af en komt weer aan. Ik kwam er eigenlijk achter dat geluk niet aan de buitenkant te vinden is. Daar begon mijn belangstelling voor het spirituele. Ik ging een cursus ‘spirituele bewustwording’ volgen. Ik nam de informatie op als een spons. Ik leerde over de inwonende ziel, dat je dat eigenlijk bent en niet al die dingen aan de buitenkant. Ik kwam erachter dat ik niet het lichaam was. Maar dat kon ik tegen mijn klanten natuurlijk niet zeggen. En toen kreeg ik een soort ingeving: YOGA!

Dat was in 2011. Ik heb gewoon de telefoon gepakt, Integrale Yoga Nederland was de eerste de beste yogaschool die ik tegen kwam, ik kreeg Lopamudra aan de telefoon. Ik had een gesprek en mocht aan een les meedoen. Ik deed mee in de les van Shahzadi en dacht halverwege de les: gaan we nog wat doen? Ik was natuurlijk actie gewend. Maar ik kon me er ook wel aan overgeven. Daarna had ik een gesprek met Lopamudra, iets in me zei JA .

In eerste instantie wilde ik yoga gaan doen om mijn cliënten te leren ademen, hun systeem tot rust te brengen. Ik heb in het verleden heel veel theorie geleerd; over het sympathische zenuwstelsel, het parasympatische zenuwstelsel en hoe organen werken, maar dit daadwerkelijk toepassen en iets voor anderen betekenen dat kan niet als je alleen mentaal iets weet.

In september 2011 begon ik aan de opleiding en een half jaar later had ik mijn eigen yogastudio in Enkhuizen.

Enkhuizen! Hoe kwam je daar terecht?

Ik had een relatie met een jongen die naar Enkhuizen vertrok omdat hij zijn zeilboot daar wilde neerleggen en de wereld over wilde gaan zeilen. In een weekend zocht ik hem op en belde hem om te vragen waar het schip lag waar hij woonde. Hij keek naar het dichtst-bij-zijnde adres en zei: “Paktuinen 2A”. Die avond liepen we door een straatje en ik zag in de etalage van een makelaar dat er een bedrijfsruimte te huur was. Houten vloertje, vlakbij het water, ik dacht, waar is het? Paktuinen 2A! We zijn er gaan kijken en ik besloot het te doen. De daaropvolgende drie maanden heb ik de studio daar opgezet. We woonden in een vakantiehuisje en zijn daarna verhuisd naar een grote tjalk die naast de yogastudio in de haven lag.

Dat klinkt allemaal zo romantisch…

We hadden het heel gezellig hoor. Wij hebben alleen nooit die spark gehad. Het is gelopen zoals het is gelopen, ik heb het niet bedacht.

Toen je hier de opleiding ging doen, wat gebeurde er toen met je?

Ik vind dat moeilijk uit te leggen. Ik voelde dat ik op de juiste plek zat. Ik vond het reuze interessant allemaal. Natuurlijk werd er heel veel overhoop gehaald. Ik herinner me dat we het in één van de eerste lessen hadden over Verlichting. Ik zei toen: “Dat lijkt me maar saai, die Verlichting, ik hou zo van mensen en van het leven”. Lopamudra moest daar heel erg om lachen. Ik ben gewoon niet zo’n geestelijk persoon die in allerlei werelden ervaringen heeft. Ik wilde wel altijd dat ik dat was. Als ik hoorde wat anderen allemaal voor ervaringen hadden, dan werd ik daar onzeker van.

Van je relatie is een huwelijk gekomen en jullie hebben samen een kindje gekregen. Ik heb jou via social media een beetje gevolgd. Jij laat veel zien aan de buitenwereld: hoe je woont, je relatie, je kind enz. En toen kwam ineens die scheiding…

Wij wisten al een tijdje dat hij iets anders wilde dan ik. Op de allereerste dag dat ik de opleiding ‘Integrale Yoga, de yoga van zelfperfectie’ begon, werd hij verliefd op een ander en twee dagen later ging hij aan de keukentafel zitten en zei dat hij even met me wilde praten. Hij vertelde dat hij zijn soulmate had gevonden.
Het leven kan vreemde wendingen krijgen. Dan moet je verder met een kindje van één.
Het feit dat die keuze voor mij was gemaakt, was én moeilijk én makkelijk. Ergens wist ik: dit gaat hem niet worden.

Je bent daar eigenlijk heel goed mee om gegaan.

Mijn ego was ook gekrenkt hoor! Ik heb me wel afgevraagd of ik niet goed genoeg was. Dat was altijd al een thema bij mij en werd weer aangeraakt. Maar een ander deel in mij is heel krachtig, zo van: we maken er maar weer het beste van. Ik ging meteen naar Ikea, wat spulletjes kopen voor het huis, gezellig maken, met een kind in de draagzak, dat kan ik dus.

Ik ging ook gewoon door met lesgeven en ik deelde het met de mensen, dit is gebeurd, ik ga gewoon met jullie weer verder. De leerlingen reageerden heel liefdevol, dat is zo bijzonder aan lesgeven, wat een fijne mensen je om je heen krijgt, hoe die mensen er voor je zijn. Of je nu iets negatiefs meemaakt zoals een scheiding, of leuke dingen zoals een 7-jarig bestaan. Ze leven allemaal heel erg mee en dat is heel mooi om te zien.

Hoe gaat het nu eigenlijk met je?

Ik kom in mijn kracht te staan en ervaar steeds meer balans in mijn leven. Ik vind de wereld soms vreselijk raar, ik ben blij dat er mensen zijn in mijn omgeving die dit ook zo ervaren. De wereld is heftig. Daar had ik vroeger nooit last van, ik ging in dingen mee, was er een onderdeel van, nu kan ik me daar los van maken en vraag me soms af: waar is iedereen mee bezig? Maar ik vind het eigenlijk ook wel weer leuk om een beetje rebels en anders te zijn. Anderen te laten zien hoe het ook kan. Ik heb bijvoorbeeld geen tv. Als je wist wat ik vroeger allemaal keek voor onzin! Ik zit liever ’s avonds op de bank met een boek van Agastya  of hou me op mijn terras bezig met de plantjes dan dat ik ga stappen of druk moet doen. Dat komt natuurlijk ook omdat ik ouder word. Ik denk wel eens aan een meditatie waarin wordt gezegd dat de persoonlijkheid aan je is toegevoegd.
Met die persoonlijkheid, daar moet ik mee dealen en dat vind ik soms best wel heftig.

Wat vind je daar zo heftig aan?

Mijn temperament, mijn enthousiasme waarmee ik over mijn grenzen heen ga. ‘Doe nou eens rustig’, denk ik dan.

Maar door je enthousiasme kon je een centrum beginnen en zoveel mensen om je heen verzamelen. Grappig dat het jou in de weg zit, terwijl heel veel mensen zullen denken, ik wou dat ik zo was…

Ik zou graag een yogalerares willen zijn die heel zen op haar matje zit.

Hoe is het nu met het eten?

Toen ik Integrale Yoga ging doen is dat helemaal vanzelf in balans gekomen. Ik ben nog nooit zo slank geweest als nu en het boeit me niet. Ik zou zelfs graag een beetje willen aankomen. Ik merkte al heel snel dat ik mezelf niet meer kon overeten. Kort daarna kon ik zelfs eten laten staan, hoefde ik niet persé een dessert. Niet omdat ik me inhield, het ging van nature zo. Als je je gaat inhouden, dan ga je iets onderdrukken, dat heb ik nooit gedaan. Tijdens de detoxweekenden vragen mensen aan me, hoe doe je dat dan? En dan zeg ik altijd: yoga, zo heeft dat voor mij gewerkt. Mijn hele systeem kwam door yoga meer in balans en door yoga voelde ik me happy. Ik vond wat ik zocht. En alles wat ik daarvoor heb gedaan kan ik weer gebruiken in wat ik nu doe. Ik heb niet veel spullen maar ik voel me hartstikke rijk. Die vrijheid die je ervaart als je kunt doen wat bij je past.

Je woont samen met je zoon Benjamin. Hoe is dat voor je?

Het is zo bijzonder om een mens van zo klein te zien groeien en dat te mogen begeleiden. Het was een supermooie bevalling. Gewoon thuis, in bad, alles zelf gedaan.
En dan heb je een wezentje waar je een aantal jaren de verantwoordelijkheid voor hebt, waar je zo goed mogelijk voor moet zorgen. Ik herken veel van mezelf in hem. Het is een krachtig kind, heel erg out-going, maar ook gevoelig. Door de vrolijkheid en levendigheid van een kind word je zelf ook weer een beetje teruggeroepen naar het nu. Dan zitten we op het dakterras en hij ziet een pissebed die hij gaat bestuderen… Ik hoop dat ik hem mag begeleiden naar een krachtig en vrij persoon. Ik vind het wel eens moeilijk omdat de maatschappij zo anders is. Hoe ga je hem daar doorheen manoeuvreren? Hij is vier jaar. Hij kan net fietsen zonder zijwieltjes maar kent alle automerken uit zijn hoofd.

Heb jij een ultieme droom, iets wat je wil bereiken in dit leven?

Ik heb nooit echt doelen. Ik zei vroeger: ik wil een mooi yogacentrum met uitzicht op zee. Maar tijdens één van de retraites die ik heb gegeven ontdekte ik dat ik op dat moment precies had waarvan ik droomde. Dus zei ik tegen mezelf: ik heb het NU! Ik hoef het niet te bezitten om die ervaring te hebben. Als ik zou gaan uitbreiden zou er meer verantwoordelijkheid bij komen terwijl ik nu heel veel vrijheid ervaar.
Op dit moment leef ik van wat er op mijn pad komt. Ik ga nergens naar zoeken. Ik weet zelfs niet waar ik volgend jaar ben, of waar ik dan woon.

Ik droom er wel van om yogische hemelse ervaringen te krijgen. Ik zat laatst in mijn schommelstoel op mijn dakterras te mediteren en toen voelde ik de warmte en straling van mijn hart. Het was een intens geluksgevoel en niet te vergelijken  met ‘aardse’ ervaringen aan de buitenkant. Een soort verliefdheidsgevoel, maar dan 100 keer sterker. En van binnenuit, dus niet door iets of iemand anders veroorzaakt. En die ervaringen komen steeds vaker, soms in lichtere vorm en korte momenten, maar het is het ware geluk van binnenuit. Dat is echte rijkdom.

Het is ook zo mooi dat mensen in de yogalessen en tijdens retraites dit ook gaan ervaren. Dat je ze mee kunt nemen naar dat geluk vanuit het hart. Dan wordt het een soort vlammetje dat iedereen die daarvoor openstaat kan aansteken.

Als we opstaan om afscheid te nemen komt ze nog even terug op de moeilijke ervaringen in haar leven en ze zegt: “Ook al maak je moeilijke dingen mee, je hebt wel een verhaal.”

De volgende dag stuurt ze me een gedicht dat ze in de trein naar huis heeft geschreven.

Zijn wie je bent

Geen regels,
alleen maar voelen.
Voelen met gezond verstand.

Geen regels.
Ademend naar de onderbuik.
Niks aan de hand.

Er woont een rebel in mij.
vrij van moeten,
niets opgelegd, helemaal vrij.

Vrij van wat anderen vinden,
vrij om te Zijn,

maar niet altijd vrij van pijn

of van andere gevoelens.
En ook niet vrij van moeilijkheden of van angst.

Maar vrij van de betrokkenheid erbij.
Dan duurt vrij zijn het langst.

Het leven aangaan
met volle teugen en in volle vaart.

Vallen en weer opstaan
vanuit vrijheid met denkbeeldig zwaard

Ten strijde trekken om het leven te beleven,
moedig, krachtig en zacht.

Moedig je over te geven
aan Bewustzijn en Kracht

Want juist door die overgave
komt alles
zoals je altijd en nooit had verwacht.

En precies op het juiste moment…
omdat je kunt zijn wie je bent.

Arenda Breevaart