In dit bijzondere interview voeren Soerya en Carolina een gesprek over yoga. Doordat ze beiden zowel interviewer als geïnterviewde zijn, ontstaat een ongedwongen gesprek. Hieronder kan je lezen wat hen zoal bezighoudt. Soerya vraagt zich bijvoorbeeld af hoe Carolina op het yogapad is gekomen. Wat volgt zijn openhartige ontboezemingen waardoor we niet alleen Soerya en Carolina beter leren kennen, maar ook kunnen lezen over nieuwe opleidingen die zij beiden ontwikkelen.

Soerya: Hoe ben jij op het yogapad gekomen?

Carolina: Als kind vermoedde en hoopte ik al dat er meer moest zijn dan dit karige bestaan wat we enkel met onze zintuigen waarnemen. De muziek werd voor mij een toevluchtsoord.
Fysiek had ik het ook lastig en de disbalans in mijn spieren door een aangeboren scoliose werd versterkt door mijn carrière als violiste.
Na mijn studie aan het conservatorium kreeg ik direct een orkestbaan. Bij de keuring zei de bedrijfsarts dat ik dit fysiek niet zou gaan volhouden met mijn rug. Dat liet ik mij natuurlijk niet zeggen. Met yoga en een regelmatig bezoek aan masseurs en manuele therapeuten, hield ik mijn baan vol, tot ik rond mijn dertigste in een burn-out terechtkwam. Onder begeleiding van een psycholoog volgde ik een mindfulness training. Daar kwam ik erachter hoe sterk de invloed van het mentale is op het lichaam. De dingen die in mijn hoofd omgingen, werden geprojecteerd op mijn lichaam. Het was bijvoorbeeld voldoende om enkel een stuk bladmuziek op mijn lessenaar te zetten of in te kijken, om de pijn in mijn lichaam weer op te roepen.
Na deze training ging ik op zoek naar een yoga die meer geestelijk gericht was. Integrale Yoga Nederland was de enige yogaschool die ik tegenkwam op internet waar werd gesproken over dat lichaam en geest één zijn, dat dit niet los van elkaar te zien is.
Na een gesprek met Lopamudra heb ik me ingeschreven voor de opleiding. Mijn intentie was vooral om lichaam en geest in balans te brengen, maar gedurende het eerste half jaar van de opleiding ging het zo prikkelen dat ik ook docent wilde worden.
Ook de Hatha yoga werd hier op zo’n wijze gegeven, dat ik de grenzen van mijn lichaam beter begon waar te nemen en te respecteren en vanuit ontspanning het lichaam zelf in de houdingen liet komen.
Mentaal ontspande ik en ik kreeg honger naar meer geestelijke ontwikkeling, juist nu de muziek voor mij even geen toevluchtsoord meer was, was ik nog meer zoekende dan ooit naar de zin van alles.
Wat was voor jou de aanleiding om met yoga te beginnen?

Soerya: Ik voelde me aangetrokken tot de yoga na het lezen van een boek over spiritualiteit. Daarin las ik dat je met een innerlijke houding invloed kunt uitoefenen op het leven. Dat was voor mij nieuw en iets wat ik direct geloofde. Ik zocht een yogacentrum waar innerlijke ontwikkeling centraal staat. Dat heb ik ook gezegd toen ik belde naar het Centrum voor Integrale Yoga, dat destijds nog op het Eendrachtsplein zat. Ik sprak de oude Mataji. Ze zei dat ik aan het goede adres was en dat klopte: ik ben nooit meer weggegaan.
Voordat ik yoga deed vond ik het heel normaal om door omstandigheden geleefd te worden. Het heeft lang geduurd om te leren om niet gefrustreerd te raken door de buitenwereld. Dat kan alleen als je je aandacht richt op jezelf en niet op anderen. Dat is aanvankelijk geen prettig werk, want je ziet aan jezelf zoveel dat veranderd zou moeten worden. Maar als je je niet laat ontmoedigen door de buitenkant, dan komt er een moment dat het besef van de Goddelijke vonk die in je woont, zich bestendigt. Ik voel het nog niet altijd en ik kan er ook nog niet altijd naartoe, maar het besef dat ik dát ben, is er wel altijd. Zelfs in deze tijd waarin we ogenschijnlijk zijn overgeleverd aan een grillig virus, overheidsmaatregelen en overheidssteun, voel ik me een vrije ziel, niet beperkt door omstandigheden.

Welke persoonlijke ontwikkeling heb jij doorgemaakt, die je waarschijnlijk niet had doorgemaakt als de yoga niet op je pad was gekomen?

Carolina: Ik was onrustig en heel perfectionistisch voor mezelf en verwachtte dat ook van anderen. Het leek van buiten alsof ik heel stevig in mijn schoenen stond en wist wat ik wilde, maar ik trok het mezelf altijd heel erg aan wat anderen van mij vonden of tegen mij zeiden. Mijn gevoeligheid nam steeds meer toe en vlak voor mijn burn-out kreeg ik diverse spirituele ervaringen tijdens concerten, die ik op dat moment met niemand kon delen. De zwarte gaten na een concert werden steeds groter.
Mindfulness training liet me inzien hoe te veel perfectionisme je geluk in de weg kan zitten en begon dit los te laten. Ik werd een aangenamer persoon voor mezelf én mijn omgeving.
Ik vervolgde mijn ontwikkeling bij Integrale Yoga, waar ik mezelf beter heb leren kennen. Ik begon langzaam op te krabbelen en de laatste twee jaar ging ik zien dat ik een beetje doorgeslagen was naar de andere kant. Ik werd vlak en onverschillig en misschien wel iets té meegaand, Waar ik eigenlijk karakter en leiderschap mocht tonen, bewoog ik met iedereen mee. Tegenwoordig komt er steeds meer kracht van binnenuit en ga ik zien dat ik mag staan voor wat ik denk of voel. Ik heb nog steeds niet zoveel meningen, maar als ik iets door ervaring weet, mag ik daar best voor gaan staan.

Soerya: Dat is voor mij herkenbaar. Ik was zelf een gevoelig en naïef kind. Om mezelf te beschermen heb ik ook lange tijd een onverschillige houding aangenomen tegen mensen. Die houding is voor een bepaalde tijd nodig geweest, maar naarmate je jezelf ontwikkelt komt er een moment waarop je wel om kunt gaan met die gevoeligheid, met dat perfectionisme of wat het dan ook is wat moeilijk te hanteren is. En dan mag je die onverschilligheid weer loslaten.

Hoe beleef jij de coronacrisis?

Carolina: Dat klinkt heel gek, maar eigenlijk alleen maar positief. In het begin van de coronaperiode werd ik erg in beslag genomen door het zorgen voor een dierbare. Dat werkte voor mij heel relativerend.
Ook kocht ik meteen in september een fiets, onder andere om het ov te vermijden. Dit was heel helend voor lichaam en geest.
Los daarvan kan ik me heel goed vermaken in mijn eentje en ben ik graag thuis en in mijn tuin.
Het is een tijd waarin je helemaal met jezelf bezig kunt zijn. Met de Kerst had ik lekker veel gegeten, zitten Netflixen, lezen, puzzelen… ik werd een beetje inert en mijn lichaam begon oude kwaaltjes te vertonen. Dus na de Kerst ben ik maar eens fysiek met mezelf aan de slag gegaan, met hatha yoga. Als ik pijn heb in mijn lichaam grijp ik als eerste naar de yogatherapie van Remo Rittiner. Ik ben van nature hypermobiel – te flexibel in de gewrichten – dus dan helpt het om eerst mobiliserende oefeningen te doen. Eerst een beetje kracht opbouwen en dan gaandeweg naar de houdingen zoals we die binnen de Integrale Yoga doen, zoals de reinigende serie.
Nu kan ik die serie helemaal zelf doorvoelen en krijg ik weer nieuwe ervaringen en inzichten waar ik me voorheen niet van bewust was. Als je lesgeeft ben je altijd met één oog en oor met de leerlingen bezig, toch?

Soerya: Ja, zelf met aandacht yoga doen is zo anders dan voor een groep staan.
Tijdens de eerste lockdown was ik heel druk met de omschakeling naar digitaal, maar sinds de huidige sluiting begin ik de ochtend met een lekker muziekje op te zetten, mijn mat uit te rollen en mijn oefeningen te doen. Daarbij luister ik naar wat mijn lichaam op dat moment nodig heeft. Daarnaast heb ik tijd om elke dag een lange wandeling te maken met mijn lieve hondje Bibi, tijd om boeken te lezen, me ergens in te verdiepen. Zo is de yoga nidra op mijn pad gekomen.
Dé ontdekking van de laatste maanden voor mij is dat spanning zowel op individuele als collectieve schaal voor ontzettend veel problemen zorgt. Als je wereld sneller verandert dan jij kunt meebewegen, veroorzaakt dit overbelasting: fysiek, emotioneel en mentaal. De ontwikkelingen op aarde gaan de laatste 100 jaar zo snel dat dit misschien wel het grootste probleem is van deze tijd. Het beoefenen van yoga nidra is een wetenschappelijke methode om hiermee om te gaan. Dankzij de yoga nidra ben ik zelf veel beter gaan slapen. Ik ben bewuster geworden in mijn dromen en ook steeds bewuster in mijn waakbewustzijn, onder andere van de spanning die ik de hele dag door opbouw.

De achtergronden van yoga nidra zijn ook interessant. Daarom ben ik workshops yoga nidra gaan geven. Dat kan ook prima online, en dat is wel zo praktisch in deze tijd.
De drie workshops die ik heb ontwikkeld worden telkens nog verder uitgebreid. Er is nog zoveel meer te ontdekken en te beoefenen! In september komt er zelfs een opleiding voor docenten die graag yoga nidra willen geven.

Carolina: Jaaaah…  ik volg jouw yoga nidra workshops en ik kan het echt iedereen aanbevelen!
Mijn ervaringen van de laatste tijd, het teruggaan naar de basis van hatha yoga, hebben me ook inspiratie gegeven om dit met anderen te delen in een nieuwe opleiding: Yoga Essenties.
De zonnegroet en de reinigende serie staan hierin centraal.
De zonnegroet is een belangrijk aspect van de hatha yoga en van het op stroom brengen van de energie. Door de zonnegroet wordt het lichaam opgewarmd om de reinigende serie te kunnen doen. Deze heeft een zeer diepe werking op de organen; door de stroom van prana wordt het lichaam gereinigd. Als je de tijd neemt om zo’n serie met volle aandacht te doen, dan kun je de houdingen doorleven. De reinigende serie is eigenlijk de basis van de hatha yoga. Het is belangrijk die te blijven herhalen vanuit verschillende benaderingen zodat de hatha yoga wordt ingeprent in het lichaam.
Door hier intensief mee bezig te zijn, kun je niet om andere basisprincipes van yoga heen zoals prana, het energielichaam, ontspanning, bewustwording. Als er bijvoorbeeld geen ontspanning is, kun je de reinigende serie niet doorvoelen. Wanneer je de reinigende serie gaat doen vanuit een streven naar perfectie, dat werkt niet. Het lichaam gaat pas stromen als je op een ontspannen manier de houdingen aanneemt en aanhoudt.
Daarom gaan we in de opleiding Yoga Essenties in detail in op deze twee basisseries: De oefeningen waaruit deze series bestaan zijn niet voor iedereen even eenvoudig, maar je kunt ze met een aantal aanpassingen toch doen. Voor docenten is het belangrijk om dit goed over te brengen op de leerlingen. We komen nu eenmaal niet uit India, waar de lichamen met gemak de asanas kunnen aannemen. Hoe noordelijker je gaat, hoe grover de lichamen gebouwd zijn. In het Westen zijn we zo gewend aan stoelen, dat we de meest eenvoudige zithouding vaak niet eens lang vol kunnen houden. Als wij op de grond zitten kunnen we niet zonder handen opstaan. Een Indiër zit met gemak in de lotushouding, maakt zijn voeten los en staat gewoon op!
Ook zijn we vergeten hoe belangrijk het bekken is, zowel qua flexibiliteit als sterkte. Veel westerlingen hangen in de houdingen. Maar kracht is heel belangrijk bij hatha yoga. Door de zonnegroet te doen komt niet alleen kracht in het lichaam, maar ook bewustzijn.
In de opleiding Yoga Essenties dagen we yogadocenten uit om weer zelf op de mat te gaan zitten, alle kennis die ze hebben over een houding te vergeten en terug te gaan naar de ervaring. Terug te gaan naar je liefde voor de yoga.
We geven een opbouw van hoe je rustig naar de reinigende serie toe kunt werken, welke alternatieven je kunt aanbieden en daarnaast herhalen we de basisprincipes zoals de nadi’s. Dat is allemaal voorbijgekomen in andere opleidingen, maar we gaan het bewust herhalen, in andere bewoordingen en niet alleen als theorie, maar ook als praktische ervaring.
Want wat is nu eigenlijk prana? We kunnen er wel een vertaling voor geven, maar kun je het ook ervaren in het lichaam?

Soerya: Wij Westerlingen zijn nu eenmaal niet opgevoed met de cultuur van yoga. Wij doen heel veel met ons denken. Maar met je denken kun je een begrip als prana nooit volledig doorgronden. In de opleiding yoga nidra gaan we ook de yogawetenschap en yogapraktijk met elkaar verbinden. Het is mijn eigen ervaring, en ik zie het ook bij anderen, dat er vaak een kloof is tussen de yoga willen leven en de yoga leven. Alle goede intenties ten spijt, is het vaak moeilijk om van bepaalde neigingen en leefpatronen die je in de weg staan om een natuurlijke persoon te zijn af te komen. Met een natuurlijk persoon bedoel ik de persoon die je zou zijn zonder alle ballast, als je volledig ontspannen en vol vertrouwen iedere seconde van de dag je leven zou leven.
Yoga nidra werkt op ons onderbewustzijn, precies daar waar de wortels van onze persoonlijkheid liggen. Als je in het oppervlaktebewustzijn probeert aan jezelf te werken, bijvoorbeeld door minder naar perfectionisme te streven, dan snoei je als het ware slechts de takken met als gevolg dat de struik weer aangroeit. Kun je echter de wortels uittrekken, dan komt de struik niet meer terug.
De methodes die gebruikt worden in yoga nidra hebben veelal een tantrische achtergrond. Ik vind het belangrijk dat docenten die yoga nidra aan hun leerlingen aanbieden, de achtergronden van de diverse oefeningen kennen en begrijpen waartoe ze dienen.
Naast de theoretische achtergrond en de beoefening van yoga nidra, gaan we in de opleiding ook fysieke series en pranayama doen ter voorbereiding op een yoga nidra sessie. Deze series zijn er vooral op gericht ruimte te maken in het lichaam om prana vrij te laten stromen. De houdingen uit de yogatherapie zijn heel geschikt hiervoor. Het zou leuk zijn als jij me daarbij zou willen helpen.

Carolina: Heel graag. Doen we!

Soerya: Heb jij eigenlijk nog dromen voor de toekomst?

Carolina: Mijn persoonlijke droom was violist zijn. Dat is gelukt. Ik was succesvol maar nu is het klaar. Nu is mijn droom ! En dat we een mooi blakend yogacentrum mogen blijven waarin steeds meer verschillende dingen aangereikt worden die allemaal samenkomen in de integrale yoga.
En jij?

Soerya: Blijven groeien. Dat ik mag blijven leren en ontwikkelen. De Moeder zei op haar 90e: “Ik  ben de enige hier die jong is.” Zo zou ik graag willen zijn!

We zijn deze tijd allemaal nogal wat uitdagingen tegen gekomen en één daarvan was het online yogales geven.
Zelf was ik bloednerveus, dat mag je best weten. En al de techniek die erbij kwam kijken maakte me in het begin behoorlijk overprikkeld. Ook vond ik het best eng om op maandagavond zo moederziel alleen in het pand te zijn. Maaar gelukkig had mijn man inmiddels ook wel wat behoefte aan een yogalesje, dus die ging lekker meedoen achter de camera en is sindsdien iedere maandagavond van de partij.
Mijn grootste blunders waren dat ik vergat op te nemen, of dat ik vergeten was de microfoons van de deelnemers uit te zetten, maar met vallen en opstaan lijk ik het nu redelijk onder de knie te hebben.
Nou was ik wel benieuwd hoe de andere yogadocenten, die de onlinelessen vanuit ons mooie pand aan de Heemraadssingel geven, ervaren hebben en stelde hun een paar vragen. Veel leesplezier en we zien elkaar spoedig!
Carolina

Op 15 maart viel de beslissing dat de deuren van ons yogacentrum dicht moesten. We hadden het al aan voelen komen. De oplossing waarvan we toen nog dachten dat die voor drie weken zou zijn: online lessen geven. Dan krijg je te maken met live streaming, de snelheid van je internet verbinding, van wifi naar kabel, een aparte microfoon om het geluid te verbeteren, een streaming camera om het beeld te verbeteren, een laptop die het allemaal aankan, ojee, geen netwerkingang, een hub voor de netwerkkabel. Ojee, niet meer genoeg ingangen voor de microfoon en camera, nog een hub voor de andere randapparatuur. Slechte belichting, hier een lamp, daar een lamp. Welke setting is het beste qua licht? De camera heeft ineens moeite met scherp stellen. De microfoon deed het perfect maar gaat ineens rondzingen.
Ofwel, als je mij vraagt, wat heeft je de laatste maanden het meest bezig gehouden, dan is het de techniek. Soms lijkt het wel of er achter iedere oplossing een nieuw probleem tevoorschijn komt.
Met dank aan Tony die we maar een belletje hoefden te geven en hij stond voor ons klaar, Jacqueline die vele uren stak in de juiste belichting en instructiefilmpjes voor de docenten, is het toch allemaal best goed gekomen.
De reacties van onze leerlingen zijn zo fijn, dat het gedoe eromheen snel vergeten wordt. Want hoe de toekomst er ook uit gaat zien, de online lessen zijn een blijvertje.
Soerya

Toen ik net hoorde dat we online lessen gingen geven reageerde ik helemaal niet. Ik had niet gedacht dat ik dat ging doen. Ik zag het helemaal niet voor me, ik sloeg een beetje dicht. Een maand later realiseerde ik me dat ik dat ook moest gaan doen, jawel een maand later, want het  ging nog wel even duren. Ik vond het verschrikkelijk. Totaal onwennig stond ik daar en ik merkte in de lessen dat ik buiten adem raakte omdat ik zo “mijn best” stond te doen. De eerste lessen konden dan ook niet op de Communitypagina, want je hoorde duidelijk dat ik buiten adem was.
Nu gaat het online lesgeven iets beter maar ik vind het nog steeds niet toppie. Het is wel super dat bijvoorbeeld een leerling uit Zeeland mee kan doen, er zijn absoluut voordelen in het online lesgeven. Dat de mensen thuis yoga kunnen doen in hun eigen sfeer zonder dat ze de deur uitgaan, geweldig! Dat is absoluut zo.
Yes. Heel geweldig!
Toen kwam de verlossing voor mijn zaterdaglessen: We gingen lesgeven in de tuin!!!  Heerlijk! Goed om de mensen weer te ontvangen en iedereen was heel blij. De uitdagingen in de tuin zijn de kraaien, die maken een keihard kakakaka geluid, soms vooral tijdens de meditatie en dan non stop, maar de mensen genieten vooral van de mooie tuin en de vrede en de rust van het buiten zijn en het samen zijn.
Miranda

Ik was positief verrast door het online lesgeven. Ik vind het vooral prettig dat er voor en na de les de mogelijkheid is om even met de leerlingen te praten. Ook voel ik tijdens de les goed de verbinding met de leerlingen: alsof ze er ook echt bij zijn. Ik was daarom ook niet nerveus voor de les. Het voelde heel natuurlijk aan.
Mijn grootste blooper was dat tijdens de les de desinfectiespray nog in beeld stond.
Ik ben heel blij dat ik met de tuinlessen de leerlingen echt weer “fysiek” kan zien. Ook komen er leerlingen die we een tijdje niet gezien hebben omdat ze geen online lessen volgden en het voelt als warme reünie. Wat ik vooral heerlijk vind aan de tuinlessen, is het in de natuur zijn. De wind langs je huid, de geluiden (afgezien de bouwvakgeluiden) en de heerlijke geur van de buitenlucht. Je hoeft alleen maar te zitten met je ogen dicht en je ervaart direct de eenheid met alles om je heen. Heel fijn. Nu maar hopen op een heerlijke mooie zomer!
Mirjam

Het online lesgeven was aan het begin vooral heel intens. Het contact met de leerlingen is anders, er gaan allerlei gedachten door mij heen van alles waar ik rekening mee moeten houden: is er voldoende licht, ben ik duidelijk in beeld, kan iedereen de oefening goed zien als ik die voordoe, kan iedereen mij goed verstaan, heb ik wel op ‘record’ geklikt, is er niet te veel omgevingsgeluid dat stoort?
De deelnemers heb ik toch liever voor me zitten, veel rustiger en het contact is directer. Dan hoef ik niet zo mijn best te doen, dan gaat het vanzelf.
Ik was blij om bij de tuinlessen iedereen weer te zien en alle techniek los te kunnen laten en ‘gewoon’ les te kunnen geven. De grote plus van de tuin is de frisse lucht en de geluiden van de vogels, de wind door de bomen.
Hoop dat iedereen nog een tuinles kan ervaren deze zomer!
Lisette

Voor mij waren de eerste weken het online lesgeven heel vreemd en onwennig.
Ik ervaar het online lesgeven nog steeds als een uitdaging, ik ben inmiddels wat minder gespannen maar ik mis de interactie met de leerlingen.
Mijn grootste uitdaging?  Tsja, de techniek is voor mij de grootste uitdaging … gelukkig is er hulp nabij en ik ben erg dankbaar!
Bij aanvang van de lessen ben ik wel nerveus, maar eenmaal begonnen vooral gefocust, geconcentreerd en afgestemd.
Ik voelde mij niet direct als een vis in het water, meer als een vis op het droge.
Het leukste aan het online lesgeven vind ik het contact met de leerlingen voor en na de les en de positieve reacties.
Pascale

Toen ik hoorde dat we online lessen gingen geven, maakte mijn regisseurshart een sprongetje. Ik had eerder al een studiolamp gekocht, maar had deze nog nooit ‘voor het echie’ gebruikt.
Ik vond het heel leuk om me bezig te houden met een mooie setting, goede belichting etc.  om een zo’n goed mogelijke kwaliteit video te creëren.
Dat was nog niet zo gemakkelijk…
Door het streamen bleek de beeldkwaliteit niet zo goed te zijn en het was soms echt moeilijk te achterhalen waardoor beeld en/of geluid niet optimaal waren en hoe we dit konden verbeteren. Ik heb er wel veel van geleerd!
Eerder had ik al video’s opgenomen met yoga oefeningen en meditaties voor de Facebook-pagina van Integrale Zwangerschapsyoga, dus ik was al bekend met het voor de camera staan.
Doordat ik ook regisseer wist ik goed waar ik rekening mee moest houden tijdens het opnemen, maar dat zorgde er soms ook voor dat ik met 2 petten op aan het lesgeven was; als yogadocent en als regisseur.
Dat maakte het soms lastiger om puur yogadocent te zijn en de diepte in te gaan.
Online lesgeven is een heel fijn alternatief om in contact te blijven met je leerlingen.
Wat heel bijzonder is; ik geef zwangerschaps-yoga en ik had bijna iedere week wel nieuwe leerlingen. In het begin heb je nog leerlingen die voor Corona ook bij je op les kwamen, maar op een gegeven moment zijn de meesten bevallen en krijg je nieuwe zwangeren die je alleen online kent. Ondanks dat we nieuw zijn voor elkaar en we allemaal vanuit een andere setting deelnemen aan de les, voelt het toch alsof we samen zijn.
Je leert elkaar kennen en er ontstaat een groepsgevoel, waarbij ieder haar verhaal kwijt kan. Doordat fysieke afstand nu geen rol meer speelt, komen leerlingen uit verschillende plaatsen. Zo had ik een zwangere dame die iedere week trouw meedeed vanuit Amsterdam! Wat ook bijzonder is aan online lesgeven, je krijgt een kijkje in de wereld van je leerling. Zo kwam regelmatig het dochtertje van deze dame ook even bij mama kijken hoe het was en ons begroeten!
Desalniettemin is het heel anders dan gewoon samenzijn met elkaar.
Je praat voor een camera met allemaal lichten op je gericht en het is veel intensiever dan gewoon lesgeven.
Omdat ik veel betrokken ben geweest bij het verbeteren van de kwaliteit en bij ‘troubleshooting’ (dat helaas best vaak voorkwam), merkte ik wel dat de vreugde van het ‘gewone’ lesgeven soms wat minder werd.
Soms had ik een mooie les gegeven en dan bleek dat die helemaal niet was opgenomen! Toen ik hoorde dat we yogalessen in de tuin met leerlingen zouden gaan geven, zei ik dan ook direct ja! Hoewel ik normaal niet zo’n buitenyoga typje ben, vond ik het een verademing om even niet voor de camera te staan en me met techniek bezig te hoeven houden, maar gewoon alleen maar met yoga en de leerlingen.
Het is me heel goed bevallen; het is heerlijk om in onze mooie tuin (die nu volop bloeit) les te geven terwijl je het gekwetter van de vogels hoort…
Ook de leerlingen vinden het heel fijn om op deze manier les te krijgen!
Al met al vind ik het een hele rijke ervaring en zou ik naast het geven van gewone lessen ook zeker door willen gaan met het geven van online lessen!
Prachtig om op deze manier ‘met heel de wereld’ in verbinding te kunnen komen!
Jacqueline

 

 

 

Met een zwangerschapstraan over mijn wangen ben ik begin januari met verlof gegaan en heb ik de lessen over laten nemen door drie fantastische yogadocenten. Wat een gek gevoel om iedereen zo te gaan missen al die maanden, want je bent zo verbonden met elkaar. En toen wist ik nog niet dat we elkaar veel langer zouden moeten missen dan mijn zwangerschapsverlof.

Bewust de laatste weken van mijn zwangerschap meemaken was echt een cadeautje.  En wat een geschenk hebben wij op 6 februari mogen ontvangen: onze lieve Bodhi.
Die eerste paar weken konden we rustig opstarten en vooral veel met elkaar knuffelen. Totdat de wereld werd getroffen door de pandemie. Zeker toen Nederland er mee te maken kreeg, voelde ik mij aan alle kanten ‘aangevallen’. Waar was de rust? Ik voelde een hele intense energie in het hartcentrum, een enorme druk, die ik bijna niet kon verdragen met mijn nog half zwangere lijf.
Toen de yogastudio dicht moest, keerde ik naar binnen. Ik had een maand na de bevalling nog niet genoeg kracht en energie om goed op de situatie in te spelen. Ik voelde me verloren op het moment dat ik zo graag had willen genieten van alles. Er zat dus niets anders op dan me te berusten in de situatie en dan helpt het mij om te gaan schrijven. De tekst onderaan schreef ik om mijzelf moed in te spreken.
Het appje van Lopamudra kwam als geroepen: “Kunnen wij iets voor je betekenen Sandra?”
“Euhhh JAAA!!!”
Ze bood mij een plekje aan op vrijdagmiddag om online en live les te geven aan alle leden van Zensa Yoga. En na twee weken stond ik voor de camera yogales te geven aan mijn leden. Zeker 45 mensen tuneden in op die vrijdagmiddag. Ik werd overladen met blijdschap en na de les stroomden er tranen van blijdschap over mijn wangen. Jeetje, wat had ik dat gemist, zeg. Het was zo leuk om iedereen weer te zien, ook al was het op een beeldscherm.

Ik ben dankbaar dat ik zo’n sterk centrum achter me heb staan en voel me enorm gesteund. Ook voor  alle donaties die we hebben mogen ontvangen om door te gaan met wat we vanaf 1 juli weer gaan doen: Yogales geven in de yogastudio. Nogmaals iedereen bedankt voor jullie giften, wat mooi om zo gesteund te worden!

Ik had de afgelopen tijd het gevoel alsof ik in twee werelden leefde. De eerste wereld van mijn spetter van een zoon, geluk overstroomde mij, gevoel van liefde en geluk, gevoel van bescherming voor hem tegen de gekke wereld waarin hij geboren is. De andere wereld waarin mijn yogastudio de deuren moest sluiten. Het bijzondere is dat ik me totaal geen zorgen heb gemaakt. Stap voor stap doe je wat gedaan moet worden en zo ga je elke keer een stukje vooruit. Totdat het moment komt, dat de deuren weer open mogen en de eerste lessen gegeven mogen worden. Wat zal dat fijn zijn zeg… en dat is nog zachtjes uitgedrukt.

Voelbaar zijn de energiestromingen
om me heen en door me heen.

Is het nou wat IK voel of is het iets van buitenaf?
Voel ik me zo omdat iedereen zich zo voelt?

Steken we elkaar soms aan in de vorm van energie?
Die enorme energieDRUK voelbaar in het hartcentrum.

Ik maak me misschien druk om iets wat wel of niet
komen gaat, maar ik weet het niet.

Ik weet in principe niets.
Het enige wat is, is het NU.

Is dat de uitdaging waar we met elkaar voor staan?
Het leren om steeds meer in het HEDEN te leven?
Een transformatie van het hele menszijn?

Maar hoe ga ik dan NU met deze bizarre situatie om,
hoe hou ik me staande in het midden van deze chaos?

Het midden van MEZELF opzoeken,
iets wat erg moeilijk is in deze tijd, maar juist NU erg belangrijk.

Yoga is de weg tot zelfrealisatie en dat gebeurt niet
zonder slag of stoot,
het vergt discipline, geen achterover leunen.

Dus ik zit stil, doe yoga, mediteer om mijn KERN op
te zoeken, de BRON, de ZIEL, hoe je het ook noemen wilt. 

Ik ga de stilte in en verhoog mijn frequentie,
trek goeie dingen aan en laat de rest buiten me.

Ik ervaar mezelf zoals ik mezelf nog nooit heb ervaren.
Varend in een oceaan van liefde en licht.

Eén met de bron, waar alle liefde zich bevindt,
de plek waar je nooit alleen en eenzaam bent.

Waar je veilig bent, omarmd door het Goddelijke.
Totale afstemming en één met al wat is.

Sandra Koornneef, Zensa Yoga, De Lier
www.zensayoga.nl

 

 

Een oproep van TeamSportBit
Wij hadden het zelf niet beter kunnen zeggen…

⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
De Corona maatregelen raken ons allemaal. Ook voor ondernemers en zelfstandigen is het een erg stressvolle periode.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Wij willen als #TeamSportBit via deze weg extra steun vragen voor jouw lokale gym, club of studio waar momenteel een hoop onzekerheid heerst.
We staan dagelijks in contact met deze hardwerkende zelfstandig ondernemers waarbij een hobby veelal is uitgegroeid tot een eigen bedrijf. Niet gedreven door financieel gewin maar door passie en het verder helpen van jou als lid.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Zij doen er alles aan om iedereen thuis in beweging te houden en zoeken in de tussentijd naar oplossingen om leden te compenseren wanneer de deuren weer open mogen.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Jij kunt er voor zorgen dat ze het hoofd boven water houden.⠀⠀⠀⠀⠀
Laat je abonnement doorlopen en deel deze post om te laten zien dat je jouw sportschool steunt!

Het was begin 2020…
De mensen hadden een lange donkere winter achter de rug,
Februari was een hele onrustige maand geweest met veel stormen en veel regen
De natuur was onrustig, alsof ze de mensen iets wilde vertellen, alsof ze de mensen ergens voor wilde waarschuwen…En toen werd het Maart…

Het was Maart 2020…
De straten waren leeg, de meeste winkels waren gesloten, de meeste auto’s stonden langs de kant van de weg, de mensen kwamen bijna niet meer buiten en dat over de hele wereld, landen gingen op slot, de mensen konden niet geloven dat dit gebeurde, het was zo surrealistisch…Iedereen wist wat er aan de hand was

Maar de lente wist het niet
En de bloemen bleven bloeien
En de zon scheen…De eerste mooie lentedag sinds lange tijd brak aan
En de zwaluwen kwamen terug
En de lucht werd roze en blauw
Het werd later donker en ’s ochtends kwam het licht vroeg door de ramen

Het was Maart 2020…
De jongeren studeerden online, vanuit huis
Kinderen speelden onvermijdelijk vooral in huis
Pubers verveelden zich, ouders wisten niet wat te doen
Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen of om de hond uit te laten
Bijna alles was gesloten …Zelfs de kantoren, hotels, restaurants en bars
Het leger begon uitgangen en grenzen te bewaken
Mensen moesten vanuit huis gaan werken
Ondernemers kwamen in de problemen
De meeste kinderen konden niet meer naar school
Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen, operaties en onderzoeken werden uitgesteld…Iedereen wist het

Maar de lente wist het niet en het ontsproot
Ze draaide onverstoorbaar  haar jaarlijkse programma af
Ze schonk ons haar mooiste bloemen en haar heerlijkste geuren
Het was Maart 2020

Iedereen zat thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief
Sommige mensen mochten niet meer naar hun werk, anderen móesten
Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was ineens een bedreiging
Iedereen moest flinke afstand tot elkaar bewaren, dat was afschuwelijk
In de supermarkt waren allerlei schappen leeg
Allerlei leuke dingen gingen niet meer door, daar werd een streep door gezet en niemand wist wanneer dat weer kon
Mensen werden beperkt in hun vrijheid terwijl er vrede was
Over de hele wereld werden veel mensen ziek en het was besmettelijk…
Er was isolatie, ziekte en paniek….Toen werd de angst pas echt!!

En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit…
En de weken duurden ineens veel langer…
En iedereen hoopte dat er niet nóg meer strenge maatregelen zouden volgen…
De mensen zaten vast in een film en hoopten dagelijks op dé held…
De wereld was vertraagd terwijl het geen vakantie was, niemand had dit verwacht…Iedereen wist wat er gebeurde

Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien
De Magnolia stond in de knop
De vogeltjes begonnen aan hun nestjes

En toen…
Het plezier van koken en samen eten werd herontdekt
Iedereen gaf elkaar tips over leuke dingen die je met je kinderen kon doen
Er was weer tijd om te schrijven en te lezen, mensen lieten hun fantasie de vrije loop en verveling ontsproot in creativiteit
Sommigen leerden een nieuwe taal
Sommigen ontdekten kunst
Sommigen ontdekten dat ze niet écht leefden en vonden de weg naar zichzelf terug
Anderen stopten met onwetend onderhandelen
Iedereen had van de één op de andere dag veel meer tijd voor het gezin
Eentje sloot het kantoor en opende een herberg met slechts vier mensen
Anderen verlieten hun vastgeroeste relatie om de liefde van hun leven te vinden
Anderen boden aan om voor kwetsbare mensen boodschappen te doen of te koken
Iedereen wist ineens wat een ‘vitaal beroep’ was, deze mensen werden helden, ze werden meer gewaardeerd dan ooit
Anderen gingen op afstand muziek met elkaar maken of zingen om op deze manier samen te zijn
Mensen kregen oog voor eenzaamheid en verzonnen dingen om er iets aan te doen
Mensen herstelden van hun stressvolle leven
Mensen die elkaar niet kenden begonnen spontaan een praatje met elkaar
Sommigen maakten vliegers van papier met hun telefoonnummer erop zodat eenzame mensen ze konden bellen
De overheid ging bedrijven en zelfstandigen helpen zodat ze niet failliet zouden gaan of mensen zouden moeten ontslaan
Gepensioneerde zorgpersoneel bood zichzelf aan om te helpen in de Zorg
Uit alle hoeken kwamen vrijwilligers, iedereen wilde iets doen
Om 20:00 uur s ‘avonds gingen mensen uit allerlei landen klappen voor alle artsen, verpleegkundigen en zorgpersoneel die keihard aan het werk waren om in de zorg alles draaiende te houden

Het was het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en verbinding, van saamhorigheid, van sociale contacten en misschien ook van zijn roeping, dit deed iets met het collectieve bewustzijn, dit deed iets met alle mensen…
En de economie ging bijna kopje onder, maar stopte niet, het vond zichzelf opnieuw uit
Het was het jaar waarin de wereld leek te stoppen, het jaar waarin we met elkaar in de geschiedenisboeken zouden komen…Dat wisten we allemaal

En de lente wist het niet,
En de bloemen bleven bloeien, en de bomen liepen uit
En het werd steeds warmer
En er waren veel meer vogels

En toen kwam de dag van bevrijding…
De mensen keken tv en de premier vertelde iedereen dat de noodsituatie voorbij was
En dat het virus had verloren!
Dat iedereen SAMEN had gewonnen!!!
En toen ging iedereen de straat op…
Met tranen in de ogen…
Zonder maskers  en handschoenen…
De buurman werd geknuffeld, alsof hij een broer was
En de wereld was mooier en liefdevoller geworden
En de mensen waren humaner geworden
En ze hadden weer waarden en normen
De harten van mensen waren weer open, en dat had positieve gevolgen
Doordat alles stil had gestaan kon de aarde weer ademen, ook zij was genezen van wat de mensen háár veel eerder hadden aangedaan

En toen kwam de zomer….
Omdat de lente het niet wist
En hij was er nog steeds
Ondanks alles
Ondanks het virus
Ondanks de angst
Ondanks de dood

Omdat de lente het niet wist,
leerde iedereen
de kracht van het leven…

Susan Blanco (De Taalrecycler)

“Geïnspireerd door mensen”

Op dit moment bevindt ons land zich in een grote onrust, bijna in een staat van paniek.
We merken allemaal dat onrust op deze collectieve schaal heel goed voelbaar is.
Je hoeft zelf niet ongerust te zijn om te ontdekken dat er een naar gevoel over je is gekomen.
In deze periode is het extra belangrijk te beseffen dat onze yoga oefeningen essentieel zijn voor onze innerlijke gezondheid en dat deze ook effect zullen hebben op onze uiterlijke gezondheid en op de mensen om ons heen.
Als je jezelf in een toestand van innerlijke stilte kunt brengen zul je merken dat alle uiterlijke onrust verdwenen is of in ieder geval afneemt.
Je zult ook merken dat jouw rust invloed heeft op de mensen om je heen.
Jouw toestand van stilte absorbeert en neutraliseert de onrustige gevoelens die als negatieve radiogolven door de ruimte bewegen, alles en iedereen aanraken en in een toestand van onrust brengen. Misschien kunnen we in deze tijd begrijpen dat angst en onrust ook besmettelijk zijn, maar dat we die besmetting niet hoeven te accepteren, niet hoeven binnen te laten. We mogen leren er niet op te reageren, eerst uiterlijk, dan steeds meer innerlijk.
Als yogacentrum roepen we onze leerlingen en docenten op om zo rustig mogelijk deze periode door te komen. Om alleen te spreken over zaken die mensen rustiger kunnen maken. Natuurlijk houden ook wij ons aan de collectieve voorschriften, we sluiten niet onze ogen, we sluiten alleen onze ogen om de stilte te zoeken.
Spreek niet over de onrust, wakker de angst niet aan.
Blijf kalm als iemand onrustig is.
Reageer zo min mogelijk op onrust veroorzakende gesprekken.
Is er echt iets aan de hand, handel dan kalm en doeltreffend.
Beoefen zelf de praktijk van de stilte, breng jezelf tot rust aan het begin en aan het eind van de dag, mogelijk ook vaker tussendoor.
Probeer iedere dag iets te doen wat jou rust geeft en in een rustige gemoedstoestand brengt, bv een wandeling maken, iets moois lezen, in de tuin werken, mooie muziek luisteren.
Beoefen de stilte en probeer haar zo lang mogelijk aan te houden door een innerlijke aandacht. Verlies je die aandacht of wordt de druk te groot, keer dan weer terug zodra je dat door hebt.
Yogi’s weten hoe machtig de kracht van stilte is.

Laten we deze met elkaar zoeken en beoefenen.
Je zult zelf gaan ervaren hoe groot de macht van de stilte is.

Een eenvoudige oefening

Ga rustig zitten in kleermakerszit of op een stoel, of ga ontspannen liggen.
Als het je helpt zet je op de achtergrond rustgevende muziek op.
Sluit je ogen.
Concentreer je op je ademhaling.
Voel de inademing, voel je uitademing.
Probeer met je volle aandacht bij de ademobservatie te blijven.
Als je wordt afgeleid door een gedachte, keer met je volle aandacht terug naar de adembeweging.
Word je afgeleid door een gevoel, maak je concentratie op de adembeweging sterker.
Verleg je aandacht nu naar de uitademing.
Adem uit en laat op de uitademing de spanning los.
Adem uit naar beneden, van uit de neus waar de adem door binnen kwam volg je met je aandacht de energiestroom naar de buik, naar de voeten, naar de aarde.
Adem uit in de beweging omlaag en laat los.
Je mag hierbij zuchten, je mag door de mond uitademen, je mag het gevoel van loslaten oproepen: hèhè, pfffff…..
De inademing komt vanzelf, de uitademing wordt met aandacht naar beneden gevolgd.
Adem uit en laat emoties los.
Adem uit en laat gedachten los.
Adem uit en laat los.

Nadat je dit heel bewust gedaan hebt laat je je concentratie los.
Je zit of ligt en observeert jezelf.
Voel ik minder spanning?

Is de onrust afgenomen?
Zijn er minder of misschien zelfs geen gedachten?

Blijf even heel rustig in je eigen aandacht.
Je kunt het bovenstaande herhalen of je doet het nog eens later op de dag.