Wat zoek je in een yoga opleiding?

Dit is een belangrijke vraag in je zoektocht door het oerwoud van yoga-opleidingen in Nederland en internationaal.

Wat is yoga? Wat is yoga voor jou?

Ben je op zoek naar een opleiding die je perfecte houdingen leert en, als je dit kunt, ben je dan van mening dat je een goede yogadocent zou zijn?

Wat wil jij ervaren in een yogales?

Zoek je een opleiding die je veel boeken geeft die je kunt bestuderen, waarbij je teksten uit het hoofd leert of kennis stampt?

En als je die kennis dan vervolgens weer in een examen kunt opschrijven of als theorie overdraagt, ben je dan een goede yogadocent?

Wat verwacht jij van yoga filosofie?

Voordat je besluit een yoga opleiding te volgen, zou je jezelf deze vragen kunnen stellen. Het is heel belangrijk dat je een opleiding kiest die bij jou past.
Daarbij hoort het proeven van de sfeer van het opleidingscentrum en kennismaking met de docenten. Want het is mooi als je hoofd ja zegt, maar nog mooier als je hart ja zegt.

Mensen die naar yogales gaan willen meestal in de eerste plaats graag leren ontspannen.
Leren hun gedachten tot rust te brengen.
Leren hun emoties beter te begrijpen, te  hanteren en ze tot rust te brengen.
Leren wat meditatie is en innerlijke vrede.
Voordat je mensen dit in een yogales kunt leren, zul je eerst zelf de nodige stappen moeten zetten. Leren je lichaam en adem tot op zekere hoogte te beheersen door hatha yoga, je gevoelens en gedachten leren kennen en  beheersen door yogafilosofie en meditatie. Jezelf ontdoen van gedachtenpatronen en zelfkritiek en leren anders met emoties om te gaan.
Innerlijke stilte gaan ervaren, vrede, rust, vertrouwen in jezelf.
Wat is dat eigenlijk, jezelf?

Dit avontuur van het ontdekken van de complexiteit van mens-zijn is het avontuur van Integrale Yoga. Sri Aurobindo die deze Integrale Yoga heeft ervaren, beschreven en geleefd vertelt dat ons menszijn een groter mysterie is dan we ooit hadden vermoed.
Ik kan dit alleen maar beamen.
Deze yoga gaat niet alleen over het ontdekken van de innerlijke stilte en vrede, maar leert ons ook van hieruit het leven aan te gaan. Onze kijk op het leven zal veranderen, van binnenuit. Het leven zelf kan veranderen, in ieder geval voor onszelf, ook dit hoort bij deze Integrale Yoga.

In de vele jaren dat ik heb mogen werken met mensen die yogadocent willen worden of onze opleidingen voor de eigen ervaring volgen, heb ik van dichtbij mogen zien wat er kan gebeuren. Men deelt de ervaringen van het loskomen uit de gedachtenfabriek, het rustiger worden van emoties. Men deelt ook de strijd, het niet begrijpen, het zoeken, de mooie en de moeilijke momenten. Aanmoediging, uitleg en groepsgesprekken zijn dan heel belangrijk.
Er worden innerlijke ervaringen gedeeld van vrede, van liefde, van inzicht en ontwakende intuïtie en nog veel meer om op te noemen.

Als yogadocent kun je alleen overdragen wat je jezelf hebt eigen gemaakt, wat je zelf hebt ervaren en begrepen, dat geldt ook voor mij en het team docenten. Wij bestuderen en beoefenen Integrale Yoga ieder voor zich en met elkaar in de mate en op de manier die weer bij ieder van ons past. Iedereen gaat zijn eigen weg maar wij gaan deze weg ook met elkaar en deze ontwikkeling gaat het hele leven door.

Bij één van de laatste afsluitingen van een opleiding kregen we onderstaande tekst in een mooie lijst aangeboden. Het spreekt voor zich.

Ben je klaar om Integrale Yoga te gaan ontdekken en ervaren?

Welkom bij Integrale Yoga Nederland.

Lopamudra

Wonderlijk! Er bestaat kennis in deze wereld die helder en nauwkeurig uitlegt,
hoe wij en de werkelijkheid in elkaar zitten.
Wonderlijk! Er zijn leraren die deze kennis doorgeven,
en ieder van ons heeft het vermogen die te ontvangen.
Het toepassen ervan beëindigt ons lijden, brengt helderheid en onvoorwaardelijke liefde.
Wat een wonderlijke vreugdevolle werkelijkheid!
Hulde aan de leraren van deze oorspronkelijke wijsheid.

Jan Geurtz (aan ons gegeven door een leerling)

 

Het eerste principe van werkelijk onderwijs is dat niets kan worden aangeleerd. De opvoeder of leraar is geen instructeur of opdrachtgever, hij is een helper en een gids. Het is zijn taak om aan te wijzen en niet om iets op te dringen. Hij is er niet om het verstand van de leerling te trainen, maar alleen om de leerling te laten zien hoe hij zijn instrumenten van kennis kan perfectioneren. De leraar helpt de leerling zijn eigen kennis op te doen. Hij roept de kennis die binnenin is niet op; hij laat hem alleen zien waar deze ligt en hoe het naar de oppervlakte kan komen.

Het tweede principe is dat het intellect zelf aangesproken dient te worden voor het eigen groeiproces. Het idee dat een kind gemaakt kan worden naar het beeld dat door de ouders of een leraar gewenst is, is barbaars en onwetend. Het kind dient te worden aangespoord om uit zichzelf te groeien in overeenstemming met zijn eigen aard. Ouders kunnen geen grotere fout begaan dan het op voorhand arrangeren dat hun kind bepaalde kwaliteiten, capaciteiten, ideeën en deugden zal ontwikkelen of dat het voorbereid wordt op een vooraf bedachte carrière. Door de natuur te dwingen om het eigen dharma  los te laten, wordt permanente schade toegebracht. Het beschadigt de groei en doet de perfectie teniet. Het is een egoïstische tirannie over een menselijke ziel en een wond voor de samenleving, die het voordeel verliest van het beste dat hem gegeven zou kunnen worden. De samenleving wordt dan gedwongen om in plaats van de perfectie waarover het had kunnen beschikken, iets dat imperfect en kunstmatig, tweederangs, plichtmatig en gewoontjes is, te accepteren.

Ieder mens heeft iets Goddelijks in zich, iets van zichzelf, een mogelijkheid tot kracht en perfectie, hoe klein ook, dat God hem aanbiedt om te ontvangen of te weigeren. De taak is om het te vinden, het te ontwikkelen en het te gebruiken. Het belangrijkste doel van de opvoeding en onderwijs zou moeten zijn om de groeiende ziel te helpen om het beste uit zichzelf te halen en het te perfectioneren voor een nobel gebruik.

Het derde principe van onderwijs is om te werken van klein naar groot. Van dat wat reeds is, naar dat wat zal zijn. De basis en de aard van een mens is bijna altijd -naast het verleden van zijn ziel- gelegen in zijn erfelijkheid, zijn omgeving, zijn nationaliteit, zijn land, zijn bron van inkomsten, de lucht die hij ademt, dat wat hij ziet, geluiden die hij hoort en de gebruiken waaraan hij gewend is. Ze vormen hem, ongemerkt, sterk. Vandaaruit moeten we beginnen. We moeten de natuur niet uit de aarde rukken waarin het opgroeit. Ook moeten we het verstand niet alleen maar blootstellen aan beelden en ideeën van een leven dat ver af staat van het alledaagse leven. Als er iets van buitenaf moet worden opgenomen, dan moet het worden aangereikt en niet worden opgedrongen. Een vrije en natuurlijke groei is een voorwaarde voor werkelijke ontwikkeling.

CWSA 1:384-385